΄Ηταν τα μάτια σου Φεγγάρια
με μπλε και πράσινες ίριδες
με κοίταζαν λιγωμένα κι
εγώ μαγευόμουν
έλιωνα στη δύναμη
της θέλησής σου
χωρίς αντίσταση..
Ξέφυγα για να σωθώ.
Ποιος αντέχει μόνο
Λίγες Στιγμές και στερείται
τη Ζωή του Απόλυτου Έρωτα;! {Γ.Τ.}
Η Θάλασσα είναι η πηγή έμπνευσής μου. ΄Ισως γιατί μου λείπει πολύ, όμως δεν την αποχωρίζομαι από τα τέλη κάθε άνοιξης ως τις αρχές του μελαγχολικού φθινοπώρου. Εκφράζομαι αυθόρμητα, παρορμητικά όπως "εκείνη" ..μόνο ξέρει! Μια με μπουνάτσα, την άλλη με τραμουντάνα. Εσωτερικός βυθός, ψυχή, ενδότερος εαυτός, πρέπει και θέλω σε αντίφαση.. ΄Εξω κύματα, παφλασμοί κυμάτων, απόλυτη ηρεμία..σα λίμνη. Θάλασσα Πλατιά μου Σε Αγαπάω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου