Άρωμα Γαρδένιας .. {Γιούλη Τσουρεκά}
Κάθε νύχτα
μαζεύω τη δροσιά
των δακρύων
απ΄το μαξιλάρι μου,
υπνοβάτης γίνομαι,
κάνω Ταξίδι μεγάλο
κι έρχομαι στο
μικρό σου κήπο.
Εκεί πλάι στα
σκαλοπάτια,
σφουγγίζω
με τα δύο
αδύναμα χέρια μου
το μαξιλάρι και,
μην απορείς
Αγάπη μου
ποιος τάχα
ποτίζει τη γλάστρα
με τη γαρδένια σου;;!!
Μην σκέφτεσαι
ποιος να΄ναι αυτός
που κρατάει
ζωντανό ένα από
τα πιο ευαίσθητα
λουλούδια του Κόσμου.
Τα δάκρυά μου κάνουν
Δροσερό Νυχτερινό
Περίπατο ως
τη μικρή αυλή σου
και ποτίζουν
την πάντα ανθισμένη
γαρδένια σου.
Έτσι, μπαίνοντας
αποκαμωμένος
απ΄τη δουλειά σου
τα βράδια,
ν΄αναπνέεις
τη γλυκειά μυρωδιά της.
Δώρο Ψυχής Μου
τα δροσερά, ποτιστικά
δάκρυα αγάπης,
μιας και είμαι
ανήμπορη να ποτίσω
την αποξηραμένη
καρδιά σου,
να την ανθίσω,
να μοσχοβολήσει
ολάκερη η Γη,
με Άρωμα Γαρδένιας..{Γιούλη Τσουρεκά - 20 Φλεβάρη 2014}
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου