Ουτοπία ή Ελπίδα;! {Γιούλη Τσουρεκά}

Ουτοπία ή Ελπίδα;! {Γιούλη Τσουρεκά}

Μετά από μία μεγάλη διαδρομή ζωής, μετά από την πολυκοσμία, την βοή, τον θόρυβο, έμεινα μόνη με έναν απόηχο να ηχεί στα αυτιά μου, μα όχι δεν ήταν το παρελθόν μου, είναι ό,τι βλέπω να έρχεται.. Μόνη σε μία σκοτεινή στοά. Γύρω μου επικρατεί μία ατελείωτη λευκή σιωπή. Κι έτσι, περιμένοντας καρτερικά ολομόναχη, με την ελπίδα αν ξανασυναντήσω όλο τον Κόσμο να γνωριστούμε απ΄την Αρχή.. κι όλα να έχουν αποκτήσει χρώμα. Αγαπώ το ασπρόμαυρο, αλλά μ΄αρέσει κι επιθύμησα ν΄απολαύσω ένα Ηλιοβασίλεμα και το Λαμπερό Ουράνιο Τόξο, αυτό το εκθαμβωτικό, με το μεγαλείο όλων των χρωμάτων της Ίριδας, μετά από μία τρομερή καταιγίδα.. Ουτοπία; ή Ελπίδα;!