Μόνη.. {Γιούλη Τσουρεκά}

Μόνη.. {Γιούλη Τσουρεκά}

Είμαι μόνη και ρίχνω πέτρες στο σκοτάδινα το τελειώσω,να το σκοτώσω..Χιλιάδες φώτα λάμπουνπάνω σε μια πρύμνη πλοίου που Ταξιδεύω με τη Φαντασία Μου,ακολουθώντας με τις σκέψεις μου,πάντα τα Μάτια Σου σαν Πλοηγό της Καρδιάς Μου..Πριν Ξημερώσει η Αυγή,Εσύ κι Εγώ θα έχουμε πάειστα σπίτια μας.Βόρεια Εσύ..Νότια Εγώ..Πριν την Αυγή,κοιτάζω τα χρώματατης Θάλασσας που κείτεται παραδομένη μπροστά μου.Εσύ έφυγες..Εσύ Μου Λείπεις Πάλι..Αύριο, θα είμαι ήδη μακριά απ΄αυτό το μέρος..Ποιος ξέρει που;!Σε άγνωστες Πολιτείες..σε Ξένες Παραλλήλους..Φοβάμαι το Ταξίδι Σουμην είναι μακρινό, δίχως επιστροφή τουλάχιστον, τώρα δα, περίμενέ με.. δεν ετοιμάζω βαλίτσα..Έρχομαι μαζί σου όπωςείμαι... Μόνη, κουρασμένη απ΄την αναμονή στον "άπλετο χρόνο".Αγάπα με μετά..δεν σε ξεχνάω, όπου κι αν βρεθώ, όπου κι αν σταθώ,όπου κι αν πάω..Στο Άπειρο. {Γιούλη Τσουρεκά}