Έρωτας ως τελικής πτώσης.. {Γιούλη Τσουρεκά}

Έρωτας ως τελικής πτώσης.. {Γιούλη Τσουρεκά}

Αγάπη μου, Καλέ μου, στο Κόσμο αυτό τον άχαρο,
Μοναδικέ Μου.. Πόσο θα΄θελα να έρθω μεσ΄ στον ύπνο σου ένα Βαρύ Χειμωνιάτικο Πρωινό, να σε φιλήσω παντού, να σε αναστατώσω με λόγια πάθους, πόθου κι ανελέητου Έρωτα. 
************************
Εσύ, να ξαφνιαστείς να μην με περιμένεις, όμως,
να σ΄αρέσει τόσο, ώσπου να λιώσουμε μαζί από το γλυκοσυναπάντημά μας. Τι γλυκός που είναι ο Έρωτάς Μας
την Αυγή, αγουροξυπνημένε μου.
************************
Μετά από λίγη ώρα, να πιαστούμε σφιχτά χέρι - χέρι και να περπατήσουμε στους βρεγμένους δρόμους, να γελάμε ξέγνοιαστα σαν τα μικρά παιδιά, μέσα στη δυνατή βροχή.
Το Κρύο να παγώνει τα μάγουλά μας, ενώ η βροχή να τα χαρακώνει δυνατά, ηχηρά, σε σημείο Ηδονής, ενώ τα καυτά
φιλιά μας να ζεσταίνουν τις Ψυχές μας κι όλη την Ατμόσφαιρα.
*************************
Το Φαντάζομαι Αγάπη μου, κάνε μου το χατήρι σαν έρθει ο Χειμώνας να αποδράσουμε μαζί στην Παγωμένη Πόλη.
Δεν πρόκειται να κάνουμε και τίποτε σπουδαίο!
Απλά, θα ξεσηκώσουμε με τον Έρωτά μας τη Φύση,
σε λίγο η βροχή θα σταματήσει κι εμείς θα ερωτοτροπούμε
γλυστρώντας στα σοκάκια, απ΄τη Μέθη της Αγάπης Μας.
*************************
Τι Λες;!.. Το σκέφτομαι από Τώρα, αρχές Καλοκαιριού και
Στροβιλίζομαι απ΄την τρελή φαντασία του Έρωτά Μας,
Παντού, ως την Άκρη της Γης αρκεί να είμαστε Μαζί
Τι Όμορφο Όνειρο..~ {Γιούλη Τσουρεκά}