Το Παλιό Πιάνο {Γιούλη Τσουρεκά}
Αράχνη τα δίχτυα σου άσπλαχνα
πλέκεις στην Τέχνη, στη Μουσική.
Υφαίνοντας τον ιστό σου,
ανηλεής σαρκοφάγος
κατασπάραξες ό,τι πιότερο
στο Κόσμο Αγαπούσα.
Ταραντούλα ύπουλη που
το δάγκωμα σου φέρνει
δηλητήριο, χωρισμό, θάνατο.
Άφησα το Πιάνο μου ανοιχτό
στη βορά σου και το "σκότωσες".
Το στόλισα με ένα κόκκινο
τριαντάφυλλο, η θωριά του,
η ομορφιά του να σε διώξει μακρυά,
να καθαρίσει το Τοπίο
της Άγριας, Σκληρής Σκόνης
στο Πιάνο Μου.
Αράχνη που "στριφώνεις"
αθώες Ψυχές,
δώσε μου πίσω καθάριο,
το Πιάνο μου να ακούσω
την μαγική Μουσική του
"Βασιλιά Μου",
τα δάχτυλα να παίζουν
ξεκάθαρα, άρρηκτα
δεμένα Μαζί Του,
δίχως τα
δηλητηριώδη, βρωμερά
δίχτυα σου.
Φύγε άτιμη Ταραντούλα.
Θέλω πίσω τη Μουσική Μου.
Θέλω Καθαρό το Πιάνο Μου,
που θα γεμίσει
Νότες τη πικρή ζωή μου. {Γιούλη Τ.}
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου