"ΘΑ ΚΡΑΤΗΣΩ ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΛΕΠΤΟ... ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΛΕΠΤΟ ..... ΑΚΟΜΑ ". {Γιούλη Τσουρεκά}
Με τη φαντασία μου, πολλές φορές έχω αποδράσει σε έναν Κόσμο, φτιαγμένο με αρμονία, αγάπη, συναισθηματική αλήθεια, κυρίως όταν πρόκειται για ένα ζευγάρι με ειλικρίνεια ανάμεσά τους, καθώς και αποδοχή. Σε αυτόν τον Κόσμο, δεν απαιτείται κόπος και χρόνος. Απαιτείται Τρόπος. Τρόπος που πηγάζει από υγιή Νου, Καλή Καρδιά κι ένα ειλικρινές χαμόγελο για τον Άνθρωπο που τον ...ξεγέλασες.... δήθεν....αγαπώντας τον, διότι .."εκείνο το καιρό" έψαχνες ευκαιριακή "παρέα", ένα χέρι να πιαστείς, για να μην αισθάνεσαι Απέραντα Μόνος και βέβαια να ικανοποιήσεις τον αρρωστημένο εγωισμό σου. Τα όριά μου δεν τα ξεπερνάω. Έμαθα πως, τη Θέα της Αλήθειας δεν την αντέχουμε Όλοι μας. Είναι Σκληρή η Αλήθεια. Πονάει κι όχι μόνο, αν μας την πουν κατάφατσα, αμερόληπτα, απλά, γινόμαστε "εχθροί". Πολεμάω με τη Ζωή. Όχι με τους συνανθρώπους μου. Ουδείς Αναμάρτητος. Ουδείς Τέλειος. Πρώτη εγώ που εκφράζομαι τώρα δα, διότι κάθε μέρα διαπιστώνω και ένα τραγικό ψέμα, μία επικάλυψη "λαχταριστής σοκολάτας" σε ανθρώπινες σχέσεις που θυμίζουν ...ζωικό βασίλειο.... κάτι έχουν στο κεφάλι τους ... Τέλος πάντων ό,τι έχουν στο Κεφάλι το έχουν έτσι όπως είπε σε μία από τις εξαιρετικές κινηματογραφικές ασπρόμαυρες ταινίες του, ο Αείμνηστος Βασίλης Λογοθετίδης. Μην κρίνετε όσους ζούμε μόνοι. Δείτε εσάς που ζείτε βουτηγμένοι στην υποκρισία, στο ψέμα και σίγουρα τα συναισθηματικά σας Θέλω, ασφαλώς και δεν αφορούν Δύο.. Ο Έρωτας, η Αγάπη θέλει Δύο κατά τα δικά μου αισθήματα και συναισθηματικά μου κριτήρια και Θέλω. Ως την τώρα ζωή μου το τήρησα με πίστη σε ό,τι έχω μέσα στη ψυχή μου κι ας είμαι μόνη πολλά χρόνια. Δεν νομίζω πως ενοχλώ κανέναν κι ας μην ενοχλούνται ορισμένοι που κρίνουν πως, δεν έχω.. "φτιάξει τη ζωή μου". Είναι Αστείο. Ας μείνουν στις δικές τους "φτιασιδωμένες ζωές", οι οποίες αποτελούνται από ολόκληρη ποδοσφαιρική ομάδα, συν οι αναπληρωματικοί!!! Δεν κρίνω Κανέναν, ας μην κρίνουν εμένα. Διότι πάντα Αγαπάω και Δίνομαι Ολοκληρωτικά σε Έναν Άνθρωπο. Κι όταν συνέβη στη ζωή μου κάποτε να μην μπορώ και το πάλεψα, μα πρωτίστως το συζήτησα καθαρά και ξάστερα. Ειδάλλως τώρα, μπορούσα να έχω Ομάδα και μάλιστα στην Πρώτη Εθνική Κατηγορία. Κι επειδή κάπου αποκάμω καθότι ..ευαίσθητη ιδιοσυγκρασία και θέλω να εγκαταλείψω μία προσπάθεια, μία προσμονή, ακόμη και μία ελπίδα, γι΄αυτό λέω.. Όχι, Θα κρατήσω Ένα Ακόμα Λεπτό... Μόνο Ένα Λεπτό ...Ακόμα. Αυτό ακριβώς το Λεπτό είναι και ο Καταλύτης που μπορεί να με κάνει να κρατήσω και να κρατηθώ για πάντα, όχι μόνο στις πεποιθήσεις και στα πιστεύω μου, αλλά να Δω Έναν Άνθρωπο που να Συμβαδίζουμε Μαζί δίχως Υποκρισίες, Ψέματα, με μία ζωή συγκαλυμμένη, συγκαταβατική, συνεταιριστική με την επίπλαστη επικάλυψη ...μπαγιάτικης όμως κατά τα λοιπά διακοσμημένης σα μπαγιάτικο γλυκό, επιτηδευμένο προς ..βρώσιν. Κίνδυνος δηλητηρίασης!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου