Τα παλιά παπούτσια.. {Γιούλη Τσουρεκά} 27 τ΄Απρίλη 2014 ~

Τα παλιά παπούτσια.. {Γιούλη Τσουρεκά} 27 τ΄Απρίλη 2014 ~

Μέσα στην άγρια νύχτα,
γαλήνη φέρνει 
η Πανσέληνος,
απαλύνει τη 
σκληρότητα του μαύρου.
Περπατάς μόνος 
χιλιόμετρα πολλά.
Ακούραστος, αγέρωχος.
Το πρόσωπό σου
λάμπει σαν το φεγγάρι.
Δεν το πτοεί ο κάματος
της μέρας και τα
βαριά, παλιά παπούτσια σου.
Χιλιόμετρα γράφουν
για να απεικονίσουν
τον άδικο κόσμο μας.
Λιωμένες σόλες,
δύναμη ψυχής,
αληθινές Εικόνες,
ένταση ζωής.
Κορμοστασιά έχεις
περήφανου ελαφιού
μέσα σε άγριο,
πυκνό δάσος.
Ο καπνός απ΄
το στριφτό τσιγάρο σου,
σ΄ακολουθεί σ΄ολόκληρο
το διάβα της Πορείας σου.
Πριν ν΄ανάψεις γοργά
το επόμενο τσιγάρο σου,
αφήνεις μετέωρες
τις παλάμες σου κι
άδεια τη ψυχή σου.
Καλή παρηγοριά
ο βαρύς καπνός
πολλές φορές
Σύντροφε Μου.
Περπατάς αδάμαστος,
σαν άγριο άτι,
με τα βαριά παπούτσια σου,
με τις λιωμένες σόλες,
για να πάρεις τα εύσημα
που σου αξίζουν, μα κι
εγώ ελπίζω να΄μαι
κάπου εκεί να χαζεύω
όχι τ΄αξιώματά σου,
μα τα δύο πράσινα σου
μάτια που σαν λεπίδες
με καρφώνουν και
με ρωτούν...
"Γιατί;; Γιατί;;".. {Γιούλη Τσουρεκά}