Αδιέξοδο {Γιούλη Τσουρεκά}
Χαράζει νέα μέρα
στον μακρινό ορίζοντα.
Περπατώ μόνη
ώρες ατέλειωτες
δεν ξέρω πόσες.
Έφτασα στο
σημείο συνάντησης.
Δεν σε βρήκα.
Κι έτσι πήρα
το μεγάλο δρόμο
του Γυρισμού.
Απροκάλυπτα
γυμνή η ψυχή μου..
Ανηφορικός ο δρόμος
Αγκάθια, πέτρες,
τσουκνίδες γδέρνουν
τα γυμνά πόδια μου.
Πέλαγος μπροστά μου,
ένας βαθύς γκρεμός.
Στυλώσου καρδιά μου.
Που πας ;
Αφού κανείς
δεν σε περιμένει.
Ποιος τολμά να
διαβεί το Αδιέξοδο;! {Γ.Τ.}
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου