Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2014

Ορίζοντας .. {Γιούλη Τσουρεκά}


Ορίζοντας .. {Γιούλη Τσουρεκά}

Μεσ΄στον αχανή ορίζοντα
του Χώρου και του Χρόνου μου,
έπαψα να υπάρχω και να ζω..
ανύπαρκτη σκιά κάτω απ΄
τη σκιά σου φυτοζωούσα..
ετερόφωτος πλανήτης θαρρείς.
Αυτόφωτος ήμουν πάντα
τι με πισωγύρισε, τι με επηρέασε,
τι με θάμπωσε ας ήξερα..
κι αν διαμάντι ήταν δεν
θαμπώθηκα απ΄τη λάμψη του.
Λάμψη ειλικρινούς προσωπικότητας
ζητάω, τα γυαλιά λάμπουν στον
Ήλιο, διαμάντια δεν τα λες..
μα και τι αξία έχουν ..
Ματαιοδοξία.. φθηνή, βαρετή,
ανίερη ματαιοδοξία, επιφάνεια,
επίδειξη κι από βάθος...
χαίρε ίσωμα απροσμέτρητο..
Τον Ορίζοντά σου αγναντεύω
από τόσο πολύ μακρυά κι
αυτός δεν είναι τρόπος
για να Ζω, μα για να Αργοπεθαίνω..
Δεν παίζω το παιγνίδι αυτό,
πάντα είχα ένα πρόβλημα
του παιγνιδιού του θύματος
με το θύτη.
Μοιάζει σαδομαζοχιστική άνιση
μάχη με το ανύπαρκτο "εγώ",
με ένα υποσυνείδητο άδειο,
ρηχό, αδιάφορο, ατημέλητο.
Κάνε ό,τι θέλεις τελικά.
Εσύ επιλέγεις, έχεις την
ευθύνη των πράξεών σου.
Βλέπω καθαρά ως τρίτο
μάτι πως, ναι αγαπημένε..
σέρνεσαι να αναρριχήσεις
πνιγμένους που πιάνονται
από τα μαλλιά σου..
Μα πρόσεχε αγαπημένε..
Ξέρεις πως, αυτό ελοχεύει
κινδύνους να πάτε κι
οι δύο στο πάτο..
Κάνε ό,τι θες τελικά.
Εσύ διαλέγεις.
Εσύ επιλέγεις.
Μόνο, μην θυματοποιείσαι..
Το Νου σου, ποτέ σου
μην εμπιστευτείς όσους
πολύ κοντά σου κρατάς και
σε χαϊδολογούν σα θύμα.
Δείχνουν δήθεν μία ..γενναιοδωρία.
Μα όταν "χορεύουν" στο άδειο
κουφάρι σου, στο κενό του
μυαλού σου, στην άδεια ψυχή σου
που ήδη έχουν απομυζήσει..
Αγάντα και δες μπρος σου
το δικό σου Ορίζοντα,
άλλαξε ρώτα.
Μην αφεθείς στη "γενναιοδωρία"
μίας απατηλής, ψευδεπίγραφης
"ανθρώπινης προσέγγισης".
Μόνο στον Ορίζοντά σου
επικεντρώσου και προχώρα.
Αντέχεις.
Ο Ορίζοντας είναι Δικός Σου.
Σου ανήκει, αρκεί να το Πιστέψεις..!
Είμαστε Σύμφωνοι;! {Γ.Τ.} 6/1/2014.~

Δεν υπάρχουν σχόλια: