Μου λείπει η Μυρωδιά σου Λατρεμένε μου.. {Γιούλη Τσουρεκά}

Μου λείπει η Μυρωδιά σου Λατρεμένε μου.. {Γιούλη Τσουρεκά}

Κάθε άνθρωπος έχει τη δική του μυρωδιά. Δεν το λέγω μόνο από την πλευρά της υγιεινής και της καθαριότητας. Άκου με Αγάπη μου.....

Αγαπημένε μου, η δική σου μυρωδιά έχει κάτι το διαφορετικό, το δυνατό σαν το άρωμα του φρέσκου κύμινου απ΄τα μπαχάρια της Πόλης.
Όταν μου λες ψέματα για να κάνεις τα "παιχνίδια σου", πάλι μυρωδιά σου αλλάζει και γίνεται ενοχική, όπως η μούχλα του πολυκαιρισμένου ζυμαριού.

Αγαπημένε μου, όταν μου κάνεις έρωτα η μυρωδιά σου έχει το νόστιμο ζουμερό άρωμα του φρέσκου ροδάκινου.
Αγαπημένε μου άνθρωπε, όταν συχνά με πικραίνεις και ξέρεις πως κάνεις λάθος, πως είσαι άδικος, αναδύεται ένα άρωμα ξινισμένου σταφυλιού.

Λατρεμένε μου, σαν νοσταλγείς ήρεμος τα βράδυα η μυρωδιά σου είναι φρέσκα ζουμπούλια στους λόφους της εξοχής την ώρα του δειλινού.
Σε παρατηρώ όταν κοιμάσαι... γέρνω πάνω σου κι ακούω τη σιγανή ανάσα σου, που γίνεται πιο έντονη σα βλέπεις Όνειρα. Τότε το άρωμά σου είναι μεθυστικό, πολύ έντονο, δυνατό, εμποτίζεσαι το άρωμα ενός Αγγέλου.

Ακριβέ μου, σαν με φιλάς με Πάθος, η μυρωδιά σου είναι αλμυρή σαν την φουρτουνιασμένη Θάλασσα, αναδύεις το άρωμα των άγριων τριαντάφυλλων.

Καλέ μου, όταν φοβάσαι, έχεις τη μυρωδιά του καμένου... του καμένου ξύλου, του κατεστραμμένου ρούχου...

Χιλιάκριβε μου, σαν με χαϊδεύεις έχεις τη μυρωδιά της Κανέλας.. που είναι και πικρή και γλυκειά.. Ριγώ στα χάδια σου, αναστενάζω, λιώνω..

Αγαπημένε μου, όταν χαμογελάς η μυρωδιά σου έχει κάτι το απόκοσμο.. λάμπεις και αναδύεις τη μυρωδιά Του Καθάριου Γαλανού Ουρανού στο πέταγμα με Αεροπλάνο..

Η αγάπη, μια σιγανή βροχή όταν είμαστε αγκαλιά ακούμε το χτύπο του νερού στα τζάμια.. Είναι Τραγούδι η Βροχή και έχει τη Μυρωδιά μας, πάνω στις στιγμές του Πάθους σαν σεληνιαζόμαστε.. Δεν έχει έλεος το Πάθος γλυκειά μου αγάπη, δεν σταματάει Ποτέ και Πουθενά.. Κι αν είμαστε μακρυά, μένει χαραγμένο στη μνήμη μας η μυρωδιά των στιγμών μας απ΄τον ιδρώτα των κορμιών μας και των οργασμών που μοιάζουν σα ποδοβολητό αλόγων..

Χιλιάκριβε μου λατρεμένε, μου λείπει η μυρωδιά σου και δεν θέλω πια, κουράστηκα να κρύβω τη βαρειά, σάπια, κομματιασμένη μου Ψυχή στη ντουλάπα μας και να της "αγοράζω" αρωματική λεβάντα από το φαρμακείο, για να μην πιάσει μούχλα και σκόρο.. Καλύτερα να έπαιρνα ...υδροκυάνιο παρά αυτό το μαρτύριο της Απώλειας της Σπάνιας Μυρωδιάς Σου που τόσο πολύ μου λείπει ...
Πλησιάζει η Άνοιξη και η Μυρωδιά σου έχει το λεπτό, γλυκό Άρωμα από τα Άνθη της Αμυγδαλιάς.
Λατρεμένε μου... Ναι, νιώσε με.. σε παρακαλώ... Μου λείπει η Μυρωδιά Σου Τρελέ μου Έρωτα.. {Γιούλη Τσουρεκά}