Σάββατο 30 Ιουνίου 2012

Πλάνη


... Πλάνη ...

΄Ασε με να΄χω στο νου μου την εικόνα σου τη Πλάνη..
στην αρχή όταν σε γνώρισα με μια καρδιά μεγάλη..
γιατί αυτό που μου ΄πες και συμφώνησα..
και από τα πλάνα σου τα μάτια αναφώνησα..
ήταν πως πρώτα πρέπει να μείνουμε άνθρωποι,
να μην είμαστε της ζωής αυτής, οι απάνθρωποι..
Κι όμως ψέμματα μου είπες κι όμως με ξεγέλασες..
και της ΄Ανοιξης λουλούδια δεν μου έδωσες..
Ζήτησα λοιπόν κι εγώ να σου μιλήσω και με μιας
αρνήθηκες το μεγάλο λόγο σου..
Τι να κάνω πες μου, τώρα που σ΄ερωτεύτηκα,
της καρδιάς τα βέλη πλέον δέχθηκα..
Μέσ΄στου μυαλού τη ζάλη τώρα παραμιλώ
και ό,τι θέλεις πίνω, έτσι για να ξεχνώ..
Να ξεχνώ το κόσμο, τη Πόλη μου την άχαρη,
την καρδιά μου δίνω τη ξεκάθαρη..
Στη Πόλη αυτή που σ΄είδα, που τη σάπισαν,
ένα βράδυ στη Πλατεία τη Καρδιά Μου ράπισαν....♥tgioula.blogspot.gr