Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2013

Στη Λίμνη Των Ματιών.. {Γιούλη Τσουρεκά}


Στη Λίμνη Των Ματιών.. {Γιούλη Τσουρεκά}

Αφού δεν μπορώ 
να σταθώ, να μιλήσω, 
να αντιδράσω στην
ξεφτισμένη, ξοδεμένη
αγάπη και συνήθεια,
πάντα φεύγω.
Μα να που πάντα φεύγω,
παραπαίω, δακρύζω,
λίμνες δάκρυα γεμίζω μα,
πάντα φτάνω Εκεί στο
ίδιο ρημαγμένο μέρος
από όπου έχω φύγει.
Μία αδιέξοδη φυγή.
Μία ατέρμονη αγάπη.
Λιποτάκτης εγώ η ίδια.
Περπατώ γρήγορα
στους άδειους δρόμους,
στις έρημες πλατείες και
κλαίω.
Κάθομαι σε ένα παγκάκι.
Λίμνη τα δάκρυα
στο τσιμέντο.
Ανεβαίνω με δυσφορία,
βαθιανασαίνω, αγκομαχώ,
σε ένα ψηλό βουνό
ανεβαίνω.
Ανασαίνω μα τα δάκρυα μου
καυτά κυλούν κάτω
σα ρυάκια σχηματίζουν
τη λίμνη των δακρύων
της σχισμένης καρδιάς μου.
Είθε να φύγω κάποτε
από την ίδια τη φυγή μου.
Να μην ποτίζω με δάκρυα
ό,τι υπάρχει γύρω μου.
Μήτε το πάτωμά μου.
Είναι ξύλινο.. όπου
να΄ναι σαπίζει..
Δεν προλαβαίνω να
φύγω από τη
λίμνη των δακρύων μου.
Σουρούπωσε πάλι...
Που να πάω...;;! {Γ.Τ.}

Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2013

Το "κάδρο".... {Γιούλη Τσουρεκά ~ 29/11/2013}


Το "κάδρο".... {Γιούλη Τσουρεκά ~ 29/11/2013}

Όλα στο "κάδρο" πλαισιωμένα 
καλά κλεισμένα, περιορισμένα,
προφυλαγμένα απ΄το 
status την αληθινή εικόνα μας, 
ή την επίπλαστη, τη ψεύτικη,
την άδεια, την ψυχρή.
Βλέπεις καρδιά μου, 
άλλο το "Φαίνεσθαι" κι
άλλο το "Είναι".
Αυτά τα δύο τα χωρίζουν
εκατομμύρια μίλια.
Πως να ενώσεις;!
Αδύνατον σου "Λέω".
Είναι παράλληλα Σύμπαντα.
Γι΄αυτό, μου υπόσχομαι πως,
από εδώ και πέρα να
είμαι πιο προσεχτική.
Να Αγαπάω, Να αγαπάω
πάρα πολύ, μα αν γίνεται,
παρακαλώ σας, βγάλτε μου
το μαύρο μαντήλι από τα μάτια.
Οι καθαρές ψυχές,
δεν χρειάζονται δεμένα
μάτια με το Μαύρο.
Αδικία.
Ας μαζέψω για άλλη μία
φορά τα κομμάτια μου...
Ό,τι ξέχασα από ΄δω και
από ΄κει..!
Ψάχνω παντού μάτια μου.
Τον Εαυτό μου ψάχνω
να βρω που τον "παράτησα"
τον "ξόδεψα" μονάχο
σε άγνωστους Παράλληλους.
Κάδρο, Πλαίσιο,
Κλειστό περιφραγμένο,
περιφρουρημένο ψέμα,
στολισμένο με
κόκκινες γιρλάντες..
Τι Ματαιοδοξία.. {Γ.Τ.}

Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2013

"Θέλω" έναν "Άνθρωπο" {Γιούλη Τσουρεκά} ~ Αφορά Γυναίκες και Άντρες


"Θέλω" έναν "Άνθρωπο" {Γιούλη Τσουρεκά} ~ Αφορά Γυναίκες και Άντρες

Θέλω έναν Άνθρωπο να σκέφτεται απλά.
Θέλω έναν Άνθρωπο να κατανοεί το Αυτονόητο.
Θέλω έναν Άνθρωπο να εκτιμά την ανυστερόβουλη προσφορά.
Θέλω έναν Άνθρωπο να δίνει, να δίνεται, δίχως αντάλλαγμα.
Θέλω έναν Άνθρωπο να σέβεται τα όποια πιστεύω των συνανθρώπων μας.
Θέλω έναν Άνθρωπο να αντιλαμβάνεται τα Θέλω Μας με Τα Μάτια.
Θέλω έναν Άνθρωπο Ανεξάρτητο από τη βόλεψή του.
Θέλω έναν Άνθρωπο Λεβέντη στο Νου, Ελεύθερο στην Ψυχή, έτοιμο για Τα Πάντα, ανά πάσα στιγμή, αναντίρρητα.
Θέλω έναν Άνθρωπο Ειλικρινή και ό,τι λέει να το εννοεί στις Πράξεις Του.
Θέλω έναν Άνθρωπο που Να Μην Ξεχνάει.
Θέλω έναν Άνθρωπο να Θυμάται ακόμη και την παραμικρή λεπτομέρεια που κάνει την Ειδοποιό Διαφορά.
Θέλω έναν Άνθρωπο άξιο της Εμπιστοσύνης, της Εχεμύθειας, της Μπέσας.
Θέλω έναν Άνθρωπο Φτωχό που να δίνει από το υστέρημά του κι όχι από το περίσσευμά του.
Θέλω έναν Άνθρωπο να Φτερουγάει η Καρδιά του για Όμορφη Περιπέτεια, έστω και με Ταξίδια στη Φαντασία.
Θέλω έναν Άνθρωπο να Μιλάει με Ευθύτητα.
Θέλω έναν Άνθρωπο να είναι Άμεσος, Περιεκτικός, Ουσιαστικός, παράλληλα και Ριψοκίνδυνος όταν χρειάζεται.
Θέλω έναν Άνθρωπο Ασυμβίβαστο σε Όλα.
Θέλω έναν Άνθρωπο Να Γεύεται τη Ζωή σα να είναι η Τελευταία Μέρα..
Θέλω έναν Άνθρωπο να Φωνάζει όταν Αληθινά έχει Δίκαιο.
Θέλω έναν Άνθρωπο να διεκδικεί Τον Άνθρωπο που Αγαπάει Αυστηρά με Θεμιτούς Τρόπους, αλλά και με Αθέμιτους τόσο, όσο να μην Τον Προσβάλλει, καθώς και να μην Διασύρεται ο Ίδιος.
Θέλω έναν Άνθρωπο να Σκέφτεται Δυνατά ό,τι κι αν Είναι Αυτό.
Θέλω έναν Άνθρωπο να Φλερτάρει.
Θέλω έναν Άνθρωπο να Κοιτάζει τον Όποιον Συνάνθρωπό Του, Συνομιλητή του, Ίσια Στα Μάτια.
Θέλω έναν Άνθρωπο να βαράει τη μπουνιά στο μαχαίρι κι ας κόβεται, ας αιμορραγεί, αρκεί να το κάνει συνειδητά για κάποιο Λόγο..Όποιο Λόγο Του, κάτι Παραπάνω Γνωρίζει από Εμάς.
Θέλω έναν Άνθρωπο Άκριτο.
Θέλω έναν Άνθρωπο να Εννοεί το Ουδείς Αναμάρτητος.
Θέλω έναν Άνθρωπο να Ερωτεύεται με Πάθος, ως Τα Άκρα.
Θέλω έναν Άνθρωπο Να Αγαπάει Χωρίς Να Γνωρίζει Το Γιατί.. Έτσι Απλά επειδή Γουστάρει Να Αγαπάει..
Θέλω Έναν Άνθρωπο.. Θέλω .. Εμένα.. Θέλω Εσένα.. Θέλω Εκείνον.. Θέλω. {Γ.Τ.}

Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2013

Το Σύμπαν... {Γιούλη Τσουρεκά}

Το Σύμπαν... {Γιούλη Τσουρεκά}

Με την Ισχυρή Πίστη μου
στη Δύναμη του Σύμπαντος,
ίσως κάποτε συναντήσω 
το άυλο, το άπιαστο, 
το Υπέρτατο, Θεό το Λέμε..
Θέλω όταν τον "συναντήσω" 
να του κάνω μία "απλή ερώτηση"..
Θεέ, δημιούργησες ένα Απέραντο,
Αχανές Σύμπαν που αποτελείται
από Εκατομμύρια Γαλαξίες.
Θεέ, έφτιαξες το Σύμπαν για
να διατηρείται η Ισορροπία κι
όχι ο ανθρώπινος αθέμιτος
ανταγωνισμός κι ο αλληλοσπαραγμός.
Η Βία, Η Αδικία, Οι Πόλεμοι,
Το Αίμα Αθώων Παιδιών.
Θεέ, το μέγα σου δημιούργημα
είναι η Γη.
Σε αυτή τη Γη, στο δήθεν
ειρηνικό σου Σύμπαν που
μάλλον κι Εσύ Σκέφτηκες
πριν από Εμάς τους
μικρούς μα γεμάτους
δύναμη κι αυτοθυσία Ανθρώπους
Σου κατά πλειοψηφία..
Θεέ, Ταπεινή Αλήθεια σου Εκφράζω,
είναι αδύνατον να ισορροπήσουν τα
διάφορα είδη, όταν ο Νόμος που
Δημιούργησες Θέτει ως Όρο,
το "Μεγάλο Ψάρι να Τρώει Το Μικρό".
Δέντρο Γίνομαι μέσα στην Πλάση Σου,
Κοιτώ Ψηλά στον Ουρανό και
σε Παρακαλώ με Δέηση
για μία Ανατροπή, Ισορροπία, Δικαιοσύνη!
Θεέ που Δημιούργησες, τι Λες
για Τις Σκέψεις Μου;! ..Αθέμιτες;; Παράλογες;;
Περιμένω Υψώνοντας το Κεφάλι μου
Στον Μεγάλο Ουρανό Σου μία Απάντηση.. {Γ.Τ.}

Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2013

Να Νικήσουμε Τους Φόβους Μας.. {Γ.Τ.}


Να Νικήσουμε Τους Φόβους Μας.. {Γ.Τ.}

Δεν ξέρω πως ν΄αρχίσω και από που ν΄αρχίσω. Συμβαίνουν τόσα πολλά.. ριπές μυδράλιου ..Πόλεμος στον Πόλεμο των Αφεντικών Αδέλφια! Όπου πάω, όπου σταθώ ακούω ότι έχουμε υποστεί ήττα. Ότι φοβόμαστε. Χθες, σε μία συζήτηση καλών φίλων άκουσα άνθρωπο να λέει, πως, πούλησε κειμήλιο ~ αντικείμενο που έχει για κάποιον μεγάλη συναισθηματική αξία ώστε να το διατηρεί ως αναμνηστικό ~ προκειμένου να πληρώσει το εκ της τουρκοκρατίας φερόμενο "χαράτσι" του σπιτιού του, καθότι δεν του επαρκούν τα χρήματά του ούτε για τα βασικά έξοδα. Έχουμε Πόλεμο, Δ΄ράιχ, η κυριαρχία των γερμανών και πάλι στη Γηραιά Ήπειρο με στόχο καλό για τους εχθρούς μας, γιατί εχθροί μας είναι, η γεωπολιτική θέση της χώρας μας, για να εξυπηρετήσουν τους σκοπούς τους. Οι "δικοί μας" εγκάθετοι δωσίλογοι Εδώ, μας Ξεπουλάν μπιρ παρά.. στους σαράφηδες, στους αργυραμοιβούς. Το μαύρο χρήμα καλά κρατεί, καθώς και το αλάνθαστο "Διαίρει και Βασίλευε". Τι Φοβάσαι μωρέ;; Μήπως μείνεις στο δρόμο;; Εντάξει. Δεν είναι φιλοσοφία μου, δεν κάνω κήρυγμα ούτε φιλολογική κουβέντα, προσπαθώ να σας Μεταδώσω πως είμαστε όλοι το ίδιο, πως είμαστε όλοι μαζί, κανένας δεν είναι μόνος του. Μόνοι τους είναι μόνον οι κλέφτες, οι βολεμένοι, οι ξεπουλημένοι και τους ξέρουμε καλά ποιοι είναι Όλοι Αυτοί. Θα μας πάρουν τα σπίτια αν δεν πληρώσουμε. Πολύ Καλά, τι πιο Όμορφο, να βγούμε όλοι μαζί στους Δρόμους με Ψηλά το Κεφάλι. Οι περισσότεροι έχουμε Στεγαστικό για Πρώτη Κατοικία. Ένα τριάρι.. γιατί τις ...πισίνες τις καπακώσαμε..!!!! Η Ζωή Μας Είναι Μία και Μοναδική. Είναι Μικρή, Τόσο Μικρή η Ζωή Μας Αδέλφια.. Μία Βόλτα. Αξίζει λοιπόν να πουλήσουμε, να πλειστηριάσουμε, να πλειοδοτήσουμε την Ψυχή Μας, τις Ιδέες Μας, Την Αξιοπρέπεια και Την Υπερηφάνεια Μας;; Αξίζει να ζουν οι λίγοι σε βάρος Όλων Των Εργατικών Τάξεων και Των Απόμαχων Σκληρά για Χρόνια Εργαζόμενων τώρα πια Συνταξιούχων;; Τι γίνονταν πριν 70 χρόνια στη γερμανική κατοχή σε Ολόκληρη την Ελλάδα;; Αντίσταση. Η Κρήτη μας, κράτησε τους καλύτερους αλεξιπτωτιστές του Χίτλερ για 219 μέρες, τους αποδεκάτισε με τα καριοφίλια του ΄21, με τις πέτρες, τις αξίνες, τα ξύλα, τα ίδια τους τα χέρια τους έπνιγαν όταν έπεφταν στο Κρητικό Τιμημένο Έδαφος. Επισκεφτείτε το Youtube και δείτε Κινηματογραφικά Ντοκουμέντα. Τα περισσότερα είναι των τότε γερμανών κινηματογραφιστών που κινηματογραφούσαν τις θηριωδίες τους ως "σπουδαίες πράξεις" και για την τότε "νέα τάξη πραγμάτων του γ΄ράϊχ". Ας διδαχθούμε και από τη Νεότερη Ιστορία μας ως Έλληνες. Να μάθουμε να είμαστε Άφοβοι. Να Μην Φοβόμαστε να Φοβηθούμε! Αντιστεκόμαστε Όλοι Μαζί Αδέλφια με Μαζικές Παλλαϊκές Συγκεντρώσεις, με Απεργίες Διαρκείας σε Κάθε Εργασιακό Χώρο. Αν δεν Αντισταθούμε σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχουμε Ως Ελληνικός Λαός. Το σχέδιό τους είναι να μας αφανίσουν. Δεν πάει άλλο. Όχι στην εξαθλίωση και στο ξεπούλημα του Λαού μας. Όχι στο σκοταδισμό, και στο φραγμό του μέλλοντος των Παιδιών μας. Όχι στη νέα μετανάστευση που ζητούν οι ξένοι γιατί τα μορφωμένα αξιόλογα παιδιά μας θα τα χρησιμοποιήσουν ως δούλους τους. Αξιοπρέπεια, Υπερηφάνεια, Αφοβία. Από Μέσα Μας Ξεκινάνε Όλα. Δεν Είμαστε Μόνοι Μας Αδέλφια!! Ας Το Πιστέψουμε και Εφόσον το Θέλουμε, Ναι Μπορούμε!! Με Αγώνα Κερδίζουμε τη Ζωή Μας. {Γιούλη Τσουρεκά}

Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2013

Πόσες φορές.....{Γιούλη Τσουρεκά}


Πόσες φορές.....{Γιούλη Τσουρεκά}

Βράδιασε πάλι..
παραμιλώ,
παραλήρημα..
διαταραγμένη σύγχυση
που λεν΄κι ..σάϊκο γιατροί..
Πόσες φορές αλήθεια
ξεκίνησα να΄ρθω να σε βρω.
Χειμώνα, Άνοιξη,
Καλοκαίρι, Φθινόπωρο και
πάλι Χειμώνας στο έρημο
πια σπίτι, ακόμη δεν τ΄αποφάσισα..
Ξεκινώ για να΄ρθω
να σ΄ανταμώσω,
κάνω μερικά βήματα
φτάνω ως τη μέση
της διαδρομής,
επιστρέφω πίσω
στ΄ άδειο σπίτι
χαμένη κοιτάζω απ΄το
μισάνοιχτο ξύλινο παντζούρι και
για μην παραδεχθώ
την ήττα μου
χώνομαι κάτω απ΄τα
σκεπάσματα ως ψηλά
να κρύβεται το κεφάλι μου
να μην σκέφτομαι
να αδειάζω μνήμες.
Ακατόρθωτο.
Ξεκίνησα πάλι φτάνοντας
ένα στενό πριν το ... Δύο...
γύρισα πάλι πίσω..
Διαμελισμένη η ψυχή μου
πως να τη συναρμολογήσω;!
Στο βαθύ σου βλέμμα
πως να σ΄αντικρίσω;!
Γράφεις μηνύματα ηχηρά.
Γράφω δύο λέξεις.
Απαντάς δίχως λέξη..
πως ίσως ό,τι είπα
σε έναν άψυχο "τοίχο"
να σ΄αρέσει..!
Ρωτάς ίσως τι να κάνω;
Έχω μία "άδεια" θέση στη ζωή.
Μάλλον προσωρινά.
Τίποτα δεν είναι για πάντα,
ούτε φυσικά η θέση μου
είναι θεωρείο δίχως
αγάπη κι αγκαλιά.
Η Αγάπη κι Αγκαλιά μάτια μου,
ούτε ενοικιάζονται,
ούτε πωλούνται.
Χαρίζονται άδολα, αυθόρμητα.
Γι΄αυτό κι όταν "φεύγουν",
μνήμες μένουν κι άντε μετά
να ..ξεκινήσω την Ανηφόρα,
μετά αριστερά και πάλι αριστερά..
κι Απέναντι Εσύ κι Εγώ... Μόνοι
σε τούτο ΄Δω τον Κόσμο τον
Απέραντο....
Πάντα είχα πρόβλημα με
τους ...αριθμούς....
Συγχώρεσε Με..
Θα σε Ξανάβρω
σε καπνούς και σε μολότοφ..
Θάλασσα για Εμάς
τους Δύο Δεν Υπάρχει..{Γ.Τ.} 

Σάββατο 2 Νοεμβρίου 2013

Για μία γλυκιά καληνύχτα ... {Γιούλη Τσουρεκά}


Για μία γλυκιά καληνύχτα ... {Γιούλη Τσουρεκά}

~ Κάποιοι με λέν΄ αθεράπευτα ρομαντική, 
σαν τάχα έχω έρθει από άλλη εποχή..
μα γιατί ν΄απολογηθώ;!
Ναι, ίσως με ψευδαισθήσεις θέλω πια
να Ζω για να Ξεχνώ τούτη τη σημερινή
άθλια, μοναχική πραγματικότητα 
του μάταιου τούτου κόσμου του περαστικού..
Όχι, μην με ρωτάτε να σας διηγηθώ πως
περνώ τις μέρες μου, τα μεσημέρια τα θολά,
τις ατέλειωτες χειμωνιάτικες νύχτες που
μοιάζουν με έρημους πύργους στη μέση
του πουθενά των άγνωστων από απάθεια
κι αδιαφορία ψυχών μας..
Μην γυρεύετε να σας αναλύσω ό,τι σκέφτομαι ή
ό,τι θα΄θελα Τώρα!
Πιστέψτε με, δεν θα το θέλατε, θα σοκαριστείτε
γιατί η δική μου φαντασία υπερβαίνει ακόμη και
την ίδια την υπέρτατη ανθρώπινη φαντασία.
Μην με ρωτάτε πως, γιατί και πόσο αισθάνομαι
για Έναν Έρωτα συνταραχτικό, ανύπαρκτο,
παθιασμένο με λυσσασμένα ένστικτα να
κατασπαράξει, να ρουφήξει την Ίδια τη Ζωή
μου, ώστε να Χαθούμε Μαζί Στο Άπειρο,
στον μακρινότερο Γαλαξία.
Όχι, σταματήστε Σας λέω..
Μην με Ρωτάτε Λεπτομέρειες..
Η Ζωή τελειώνει..
Ο Χρόνος τελειώνει...
Σε δύο μόλις μήνες ο Χρόνος αλλάζει..
Ζούμε το τελευταίο δέκατο του δευτερολέπτου..
Όχι, όχι σας Φωνάζω, δεν Υπάρχει Επόμενο..
Ήρθα απόψε για να σας πω με την Ψυχή μου..
Καλό Νοέμβρη..
Με Μία Του Μέρα Ξέχωρη απ΄τις άλλες..
Αυτή στις 17 .. και Καληνύχτα Με Αγάπη