Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2013

Ψυχή μου... ριπή του ανέμου... {Γιούλη Τσουρεκά}


Ψυχή μου... ριπή του ανέμου... {Γιούλη Τσουρεκά}

Κι ήρθε εκείνη η νύχτα
και με πήρες ξαφνικά,
γοργά, με ιλιγγιώδη ταχύτητα..
στον εθνικό δρόμο 
του Πουθενά και του Πάντα..
τότε σου λέω κατάλαβα κάτι
πολύ Δυνατό να πηγάζει 
μέσα μου, να βγαίνει στην
Επιφάνεια, ειδάλλως θα πνιγόμουν,
ένιωσα ανάμεσά μας μία ισχυρή έλξη κι
όχι μόνο, ένιωσα να υπάρχουν
μεταξύ μας "αόρατα" μικρά παράθυρα...
δίαυλοι επικοινωνίας, ανάμεσα στη
Ψυχή μας και στο Σώμα μας..
από τα ορθάνοιχτα μικρά παράθυρα
περνούν αμφίδρομα όλα τα
συναισθήματά μας.. κι αν δεν μιλούν..
Φωνάζουν.. Αντηχούν στη Φύση,
ανάμεσα από τα φύλλα των δέντρων
κάθε Εποχή του Χρόνου..
Δεν χωρίζονται ποτέ τα αισθήματά μας
Αγαπημένε μου..
ακόμη κι από ένα μικρό, τόσο δα
Φίλτρο Επικοινωνίας,
η Αγάπη Μας είναι τόσο δυνατή,
που ξαφνικά μπορεί ν΄ανοίξει
όλες τις διόδους της Γης..
Η Αγάπη Μας είναι ισχυρή
σαν μία ριπή του Ανέμου..
Καρδιά μου.. Ψυχή μου Χαμογελαστή
Εσύ Μοναδική..
σαν μία ριπή του Ανέμου.. ♥

Δεν υπάρχουν σχόλια: