Μία κούκλα ... {Γιούλη Τσουρεκά}

Μία κούκλα ... {Γιούλη Τσουρεκά}

Μία κούκλα στο καπλάνι της "βιτρίνας σου",
παλιά, μονάχη, ξεχασμένη,
πορσελάνινη, ευαίσθητη, εύθραυστη,
σα πολύτιμο γυαλάκι φυσητό.
Μία κούκλα άψυχη, με βλέμμα απλανές,
ένας ακόμη αριθμός στη συλλογή σου..
Μία κούκλα που άψυχη κι αμίλητη,
ένιωθε της καρδιάς σου τους παλμούς..
μονάχη έμεινε με πλουμιστά στολίδια
φορτωμένη, με κόκκινα άνθη στα
πλαστικά της τα μαλλιά,
με πεταλούδες άχρωμες να φτερουγίζουν
πάνω της κι ολόγυρα να τη στολίζουν.
Μία κούκλα απ΄έξω στολισμένη,
πανέμορφη, γλυκιά και ροδαλή,
μα μέσα στη πορσελάνινη τη σάρκα της,
δες πόσες βαθιές έχει ρωγμές,
χαρακιές, ουλές βαθιές,
ραγισμένη και σπασμένη σε όλα της
τα μέλη, πονάει κι αδιαμαρτύρητα
σιωπηρή στο Καπλάνι
της Βιτρίνας σου, Χαμογελάει... {Γ.Τ.}