Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2013

Σταμάτα να Φοβάσαι... {Γιούλη Τσουρεκά}



Σταμάτα να Φοβάσαι... {Γιούλη Τσουρεκά}

Βρε παιδάκι μου.. δεν ακούς τι σου λέω
τόσα χρόνια τώρα;; 
μάλλιασε η γλώσσα μου πλέον 
σα μάλλινη κουβέρτα,
δεν αντέχω σου λέω
εσύ να δεις, το συκώτι θέλεις
να μου σκάσεις..!
Σταμάτα επιτέλους να Φοβάσαι
και να κρύβεσαι μέσα στα
λαγούμια, στα άδυτα της
φοβισμένης ψυχής σου.
Τι κρύβεσαι Άνθρωπε μου;;
Αρουραίος είσαι;!
Δεν τρέχει Αίμα στις Φλέβες σου;
Νεύρο δεν έχεις;!
Τσαγανό, λίγο τσαμπουκά αληθινό;;
Μη σκύβεις, σήκω πάνω σου λέω..!
Έλα μαζί μας στη Πλατεία.
Έλα μαζί μας στη Συγκέντρωση.
Είμαστε Πάρα Πολλοί.
Δεν θα σε πειράξει κανένας..
Κανένας Ακούς στο Υπόσχομαι,
γιατί, Ναι, πρώτη το Πίστεψα εγώ..
κι εγώ ήμουν δειλή, δεν είμαι πια.
Κι εγώ από λαγούμι προερχόμουν
κατάφερα και το σκέπασα με
το δικό μου χώμα.
Αυτό που είχε μαζευτεί για
πολλά χρόνια στα παπούτσια μου,
για να πηγαίνω στη δουλειά,
περιμένοντας να πάρω τα
κεκτημένα μου όπως Όλοι Μας.
Για την Αξιοπρέπεια της Ζωής
την Περηφάνεια, την Ανεξαρτησία,
τη Ζωή, την Αυτονομία, την Ισονομία.
Τώρα τι θες;; να σκύψουμε το Κεφάλι;;
Να πληρώσουμε την υποτέλεια
που "επιμελώς" μας επιβάλλεται,
με το μαχαίρι στο λαιμό;
με το πιστόλι στο κρόταφο;;
Είναι Ελευθερία της Σκέψης αυτή
η μέθοδος;;
Δουλεύεις από "χόμπυ" άνθρωπε μου;;
Ξεκινάς το χάραμα της μέρας και
γυρίζεις κατάκοπος το βράδυ για
να πλουτίσει πιότερο τ΄αφεντικό σου ή
για να φας ένα κομμάτι Καθαρό Ψωμί
τα παιδιά σου κι εσύ;;
Σήκω Λοιπόν το Κεφάλι, μην μεμψιμοιρείς,
μην μιζεριάζεις γιατί άλλα τετρακόσια
χρόνια θα΄σαι Υποτελείς με τη
Δαμόκλειο Σπάθη απειλητικά
πάνω στο σβέρκο σου..
Αυτό δεν αντέχεται Αδελφέ..
Τουλάχιστον εγώ δεν το άντεξα.
Κάποια στιγμή άκουσα τον
ήχο της κραυγής μου να
ουρλιάζω Όχι, Ποτέ Πια Σκλάβα..
Δες Μέσα σου τον Ήλιο της
Ψυχής Σου, μέσα από τα
Δικά Μας βλέμματα που σε καλούμε..
Σήκω Επάνω. Έλα Μαζί Μας... {Γ.Τ. - 23-9-213}

Δεν υπάρχουν σχόλια: