Έρωτας σαν ... τριαντάφυλλο... {Γιούλη Τσουρεκά}

Έρωτας σαν ... τριαντάφυλλο... {Γιούλη Τσουρεκά}

Ποτάμι είναι ο Έρωτας σου λέω
που πνίγει τα φύλλα των δέντρων
σαν πέφτουν στη Γη το Φθινόπωρο,
που παρασύρει τα λουλούδια την Άνοιξη,
που κόβει τα κλαδιά των δέντρων το Χειμώνα,
που ζεσταίνει τη Θάλασσα τα Καλοκαίρια.
Ξυράφι Μάτια Μου είναι ο Έρωτας
που αφήνει την ψυχή μας να ματώσει.
Πείνα είναι ο Έρωτας, μεγάλη πείνα και
μια έντονη συνεχής ανάγκη για
να τραφούμε από την Πείνα του Έρωτα.
Λουλούδι Ψυχή μου σου λέω
είναι ο Έρωτας, όλα Τα Λουλούδια και
Εσύ λατρεμένε μου, μόνο ένας σπόρος..
Δεν φοβάμαι αν η καρδιά μου θα σπάσει,
γιατί αν φοβηθώ δεν θα μάθω ποτέ
τον Χορό του Έρωτα που γίνεται Χείμαρρος.
Αν το Όνειρο φοβάται,
τρομάζει να Ξυπνήσει δεν
θα αδράξει ποτέ την ευκαιρία
να κερδίσει έναν απραγματοποίητο,
ανικανοποίητο, δυνατό
σαν το Ατσάλι Έρωτα.
Αν η Ψυχή Μου φοβάται να πεθάνει,
τότε Ποτέ δεν μαθαίνει να Ζει.
Οι νύχτες είναι ανυπέρβλητα μοναχικές,
ανελέητα σκληρές, ανυπεράσπιστες
με τον Έρωτά Μου.
Ο Δρόμος της Καρδιάς μου είναι
πολύ μεγάλος και μακρύς,
δύσβατος δρόμος, κακοτράχαλος και
κάποιες φορές σκέφτομαι, πως,
ο Έρωτας είναι μόνο για τους τυχερούς.
Για τους Τυχερούς και για τους Δυνατούς.
Το Μεγάλο, Βαρύ Χειμώνα θυμήσου
ότι κάτω από το πικρό χιονίζει
ζει ο σπόρος που με την Αγάπη του
ζωοφόρου ήλιου γίνεται ένα
πανέμορφο τριαντάφυλλο την Άνοιξη
που θα ξανάρθει κι εγώ μόνη πάντα,
σ΄ονειρεύομαι, σε καρτερώ...{Γ.Τ.}