Όνειρό μου Αγαπημένο.. {Γιούλη Τσουρεκά}
Όταν τα Όνειρα γίνονται κακοί εφιάλτες, όταν βάλλεσαι από Ερινύες, τι κι αν μου λένε λίγοι καλοί μου Φίλοι να Ελπίζω, να μην πάψω να Ονειρεύομαι.. Το μόνο που έχω είναι χαρτί και μολύβι να γράφω τις σκέψεις μου.. Κατόπιν να τις μεταφέρω και να τις μοιράζομαι Εδώ, Παρέα με Εσάς στη σύγχρονη τεχνολογία του διαδικτύου.. Κι ας έφτασα μισό αιώνα άνθρωπος.. Η λατρεμένη μου βαφτισιμιά με λέει gagget nona ή σε κάποια χρόνια να είμαι gagget grandmother..! Όλοι όσοι μας αγαπούν αληθινά κι άδολα επιμένουν να εξακολουθούμε απτόητοι, ρομαντικά αμετανόητοι να Ονειρευόμαστε για ένα Μέλλον Καλύτερο, όχι μόνο για τον Εαυτό μας, αλλά για Όλο το Κόσμο. Να μην εγκαταλείπουμε. Να μην τα παρατάμε.. Να κοιτάμε μπροστά και να προχωράμε..
Κι αν στο διάβα της Ζωής Μας, κάποια από τα όνειρα μας, μας παραπλανήσουν ή προφανώς μας προδίνουν, καλό είναι να αποφύγουμε να μας σκοτώσουν το Μέσα Μας..! Η Ζωή του κάθε Ανθρώπου είναι ανύπαρκτη, ρηχή, ανούσια δίχως Όνειρα. Δεν γίνεται να ζούμε δίχως να ονειρευόμαστε. Διότι η ζωή μας δεν έχει πλέον κανένα νόημα, καμία ουσία, δεν αποκτά απολύτως καμία Αξία, που τόσο λείπει στις μέρες που διανύουμε Όλοι Μας. Να Ονειρευόμαστε, αλλά να κρατάμε και μία δικλίδα ασφαλείας για να προστατεύουμε τον εαυτό μας και τους ανθρώπους που είναι κοντά μας, που αγαπάμε και νοιαζόμαστε από κακόβουλα στοιχειά της παράδοξης φύσης, που παραμονεύει σαν την κρυμμένη παγίδα, σκεπασμένη με ξερά κλαδιά στο χαώδες δάσος, αυτό με τους "κακούς κυνηγούς".. των ανθρώπινων Ψυχών.. Αυτών που επιμένουν να είναι αντιγραφείς στις Ζωές των Άλλων και να Ζουν εις βάρος των συνανθρώπων τους, δίχως καμία αιδώ, κανέναν ενδοιασμό. Αριβίστες της Ζωής. Αυτοί είναι οι Εφιάλτες. Όχι τα Όμορφα Όνειρα.. Ας Προχωρήσουμε λοιπόν με Όνειρα Αληθινά που τα κάνουμε Πράξεις Ζωής, διότι με το Θέλω μας Μπορούμε. Από Εμάς εξαρτώνται τα πάντα, αρκεί να το Πιστεύουμε, να πιανόμαστε σφιχτά κι αγαπημένα από το χέρι και στα Όνειρά μας ακόμη.. Είναι Αλήθεια, δεν είναι ουτοπία.. Όχι. Το έχω δει με τα μάτια μου ως Τώρα.
Έτσι Αγαπάμε... Έτσι Μαθαίνουμε... Όνειρα, Ελπίδα, Αγάπη... {Γιούλη Τσουρεκά}
Όταν τα Όνειρα γίνονται κακοί εφιάλτες, όταν βάλλεσαι από Ερινύες, τι κι αν μου λένε λίγοι καλοί μου Φίλοι να Ελπίζω, να μην πάψω να Ονειρεύομαι.. Το μόνο που έχω είναι χαρτί και μολύβι να γράφω τις σκέψεις μου.. Κατόπιν να τις μεταφέρω και να τις μοιράζομαι Εδώ, Παρέα με Εσάς στη σύγχρονη τεχνολογία του διαδικτύου.. Κι ας έφτασα μισό αιώνα άνθρωπος.. Η λατρεμένη μου βαφτισιμιά με λέει gagget nona ή σε κάποια χρόνια να είμαι gagget grandmother..! Όλοι όσοι μας αγαπούν αληθινά κι άδολα επιμένουν να εξακολουθούμε απτόητοι, ρομαντικά αμετανόητοι να Ονειρευόμαστε για ένα Μέλλον Καλύτερο, όχι μόνο για τον Εαυτό μας, αλλά για Όλο το Κόσμο. Να μην εγκαταλείπουμε. Να μην τα παρατάμε.. Να κοιτάμε μπροστά και να προχωράμε..
Κι αν στο διάβα της Ζωής Μας, κάποια από τα όνειρα μας, μας παραπλανήσουν ή προφανώς μας προδίνουν, καλό είναι να αποφύγουμε να μας σκοτώσουν το Μέσα Μας..! Η Ζωή του κάθε Ανθρώπου είναι ανύπαρκτη, ρηχή, ανούσια δίχως Όνειρα. Δεν γίνεται να ζούμε δίχως να ονειρευόμαστε. Διότι η ζωή μας δεν έχει πλέον κανένα νόημα, καμία ουσία, δεν αποκτά απολύτως καμία Αξία, που τόσο λείπει στις μέρες που διανύουμε Όλοι Μας. Να Ονειρευόμαστε, αλλά να κρατάμε και μία δικλίδα ασφαλείας για να προστατεύουμε τον εαυτό μας και τους ανθρώπους που είναι κοντά μας, που αγαπάμε και νοιαζόμαστε από κακόβουλα στοιχειά της παράδοξης φύσης, που παραμονεύει σαν την κρυμμένη παγίδα, σκεπασμένη με ξερά κλαδιά στο χαώδες δάσος, αυτό με τους "κακούς κυνηγούς".. των ανθρώπινων Ψυχών.. Αυτών που επιμένουν να είναι αντιγραφείς στις Ζωές των Άλλων και να Ζουν εις βάρος των συνανθρώπων τους, δίχως καμία αιδώ, κανέναν ενδοιασμό. Αριβίστες της Ζωής. Αυτοί είναι οι Εφιάλτες. Όχι τα Όμορφα Όνειρα.. Ας Προχωρήσουμε λοιπόν με Όνειρα Αληθινά που τα κάνουμε Πράξεις Ζωής, διότι με το Θέλω μας Μπορούμε. Από Εμάς εξαρτώνται τα πάντα, αρκεί να το Πιστεύουμε, να πιανόμαστε σφιχτά κι αγαπημένα από το χέρι και στα Όνειρά μας ακόμη.. Είναι Αλήθεια, δεν είναι ουτοπία.. Όχι. Το έχω δει με τα μάτια μου ως Τώρα.
Έτσι Αγαπάμε... Έτσι Μαθαίνουμε... Όνειρα, Ελπίδα, Αγάπη... {Γιούλη Τσουρεκά}
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου