Μόνο Εσύ.. {Γιούλη Τσουρεκά}

Μόνο Εσύ.. {Γιούλη Τσουρεκά}

Αντίθετα απ΄τη φορά 
τ΄Ανέμου το σεντόνι σου
που τ΄ άπλωσα πρωί 
να πάρει δροσιά κι 
ακτίνες του Ήλιου.

Τ΄άφησα να ανεμίζει
κόντρα στον Άνεμο,
σαν Φτερό Πουλιού
κι αργότερα τ΄απομεσήμερο,
όταν το πήρα στα χέρια μου,
είχε την Ευωδιά σου.

Το έστρωσα στην ίδια θέση.
Το κοιτάζω ώρες ατέλειωτες,
το χαζεύω με λατρεία.
Σχηματίζεται πάνω του
το θεϊκό σου Σώμα,
Ολύμπιε Θεέ μου..
Απόλλωνά μου..

Έμεινα πάλι μόνη
σα το δεντράκι που
φύτρωσε στον
άδειο κάμπο,
τον άκαρπο, τον χέρσο.

Μην αργείς, σε περιμένω,
έλα πάλι να σχίσουμε
τη σιωπή, να ευωδιάσει
Έρωτα το άστρωτο,
το υφασμένο με στημόνι.. {Γιούλη Τσουρεκά}