Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2014



Καρτερία {Γιούλη Τσουρεκά}

Φύλλο του δέντρου 
εύθραυστο η Αγάπη.

Η Αγάπη η δική μας.
Η ιδιόμορφη,
η ιδιότυπη.

Σαν ο κρίκος μεσ΄στον κρίκο,
με κενό μία χαλύβδινη αλυσίδα.

Ευαίσθητο το Φύλλο.
Όπως του Φθινοπώρου.

Έτοιμο κρέμεται από
έναν τόσο δα μικρό
και μαραμένο βλαστό
σαν λεπτή κλωστούλα που,
ξάφνου σπάει.

Το Φύλλο πέφτει
στο χώμα.
Με το απαλό φύσημα
τ΄αγέρα πηγαίνει πέρα - δώθε,
όπου θέλει αυτό.

Έτσι μονάχο, δίχως Αγάπη.

Η Αγάπη ξεπλένει
ό,τι κι αν κρύβεται
πίσω από σκληρά
ζητήματα κι όποιας
μορφής συγκατάβασης.

Μόνο η Αγάπη
κρύβεται πίσω από
πέπλο μυστικό,
το αποδίδει κατάλευκο,
σύμβολο αγνότητας
και εμπιστοσύνης.

Η Αγάπη, η Δική Μας
η Αγάπη είναι καθαρή
πάνω από τις σκληρές
αλήθειες της Ζωής.

Η Αγάπη μας,
απολαμβάνει το Φθινόπωρο,
χορταίνει τη δροσιά του,
ξέρει να περιμένει τα
καταπράσινα φρέσκα
φύλλα των δέντρων.

Μία Άνοιξη που
πρόκειται να φτάσει,
αφού η βαρυχειμωνιά
περάσει,
μέσα από την θαλπωρή
της Αγάπης Μας. {Γιούλη Τσουρεκά}

Δεν υπάρχουν σχόλια: