Το Ακορντεόν {Γιούλη Τσουρεκά}

Το Ακορντεόν {Γιούλη Τσουρεκά}

Η ψυχή δεν είναι ακορντεόν
να παίζεις κατά τις νότες και 
τη μελωδία ενός τρελού ρυθμού 
του άσματος με τέμπο..

Η ψυχή δεν είν΄ρηχή.. είναι ευάλωτη πολύ..
κλαίει, δακρύζει .. εκεί μέσα στα έγκατα
που Ζει και Υπάρχει...

΄Εχει νερό ..πολύ νερό ..
χύνεται σε χείμαρρους κάθε στιγμή
που ταράζεται..
ξεχειλίζει σα το ποτάμι που
συμπαρασύρει με την ορμητικότητά του..
ότι βρίσκεται Μπροστά του..

Μην παίζεις με την Ψυχή .. τ΄ανθρώπου ..
μην την ακουμπάς...
μην σκεφτείς να την αγγίξεις καν΄..
μην προσπαθήσεις την Ψυχή να την ...σκανάρεις...
κι αν ευαίσθητη την βρεις μην την πικράνεις..

Αν η Ψυχή αυτή είναι μόνη κι αφημένη,
μην σε νοιάξει.. το δρόμο το δικό της θε΄να βρει..
δεν θα ρημάξει... γιατί.. είναι σίγουρα πιο δυνατή από Σένα...

Μην την κάνεις να τρέξει, να φύγει μακρυά..
Δεν σ΄οφείλει αυτή η Ψυχή .. Δεν σου ανήκει..
άφησέ την Μονάχη να συνεχίσει το διάβα της...

Ξέρει ..Αυτή.. έχει περάσει πάλι συμπληγάδες και Σειρήνες ...
κι όμως δεν παρασύρθηκε ..
Προχώρησε .. αν και είχε γονατίσει, κατάφερε,
σηκώθηκε από χάμω..

΄Αφησέ την Μόνη στο διάβα της...
γιατί Εκείνη .. δεν σ΄ενόχλησε ποτέ..
Μην την Πονάς ..
Μην την ρημάζεις κι άλλο ..
Φτάνει...
η Ψυχή έχει Φωνή.. κι αυτό μονάχα ..
Φίλε Μου ΄Επρεπε να σου φτάνει.. {Γιούλη Τσουρεκά}