Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2010

Διαβάτης

Στης λησμονιάς τη λίμνη στάθηκες νερό κρύο να πιεις
μα σαν έσκυψες το πρόσωπό σου καθρεφτίστηκε σαν
είδωλο σε ένα τεράστιο υδάτινο καθρέφτη και,
τότε διαπίστωσες πως δεν είσαι εσύ.. μα κάποιος άλλος..
Το προσωπείο φόρεσες στο αγνό το πρόσωπό σου,
μα της λίμνης τα καθάρια τα νερά δεν ξεγελάστηκαν και
δάκρυα σου πρόσφεραν αντί για δροσερό νερό..
Σήκω, περπάτα να εξαγνιστείς και την ψυχή σου γαλήνεψε..
΄Ηρεμος περηπατητής, διαβάτης κουρασμένος με φως
και δύναμη στο νου με τις καλές τις σκέψεις
στη λίμνη να καθρεφτιστείς πάλι καθάριος και,
με το γλυφό νερό να ξεδιψάσεις..

Δεν υπάρχουν σχόλια: