Διαβάτης

Στης λησμονιάς τη λίμνη στάθηκες νερό κρύο να πιεις

μα σαν έσκυψες το πρόσωπό σου καθρεφτίστηκε σαν

είδωλο σε ένα τεράστιο υδάτινο καθρέφτη και,

τότε διαπίστωσες πως δεν είσαι εσύ.. μα κάποιος άλλος..

Το προσωπείο φόρεσες στο αγνό το πρόσωπό σου,

μα της λίμνης τα καθάρια τα νερά δεν ξεγελάστηκαν και

δάκρυα σου πρόσφεραν αντί για δροσερό νερό..

Σήκω, περπάτα να εξαγνιστείς και την ψυχή σου γαλήνεψε..

΄Ηρεμος περηπατητής, διαβάτης κουρασμένος με φως

και δύναμη στο νου με τις καλές τις σκέψεις

στη λίμνη να καθρεφτιστείς πάλι καθάριος και,

με το γλυφό νερό να ξεδιψάσεις..