Υποκρισία

Η υποκρισία περίσσεψε.. μία σταγόνα μένει ακόμη και
να το ποτήρι ξεχείλισε κι ό,τι κι αν μίσεψε
πίσω σε 'μας γυρίζει, κάτι σαν το μπούμεραγκ
που επιστροφή ζητάει κι αν κάτι πράξαμε παράδοξο
κάθε λεπτό από τη σκέψη μας περνάει, καθημερινά
μας καθηλώνει το νου και τη ψυχή μας ταλανίζει.
Φωνές στο άπειρο, μύδροι και ύβρεις εξαπολύονται
όμως δε λύονται μα παραμένουν κι επιμένουν.
Τα παλιά σοφά λόγια των απλών ανθρώπων λείπουν,
άνθρωποι δίχως συναισθήματα, δίχως αιδώ, από την Ανθρωπιά
έχουν απόσταση, εκλείπουν απόντες κι αόρατοι μοιάζουν
μεσ' στο ανθρώπινο κατά τα λοιπά περιτύλιγμά τους.
Αλληλεγγύη τι να' ναι τάχα αυτή η έννοια ..τι να' ναι αυτό κι
αφού δεν τρώγεται, μέσα στα σκουπίδια πέταξέ το.
Μα πια σκουπίδια κι αυτά τ' αναμοχλεύουν και καλά πλέον
τα ψάχνουν μήπως και βρει αλληλεγγύη, στάλα από ελπίδα
κάποιος στ' αλήθεια Ονειροπόλος και Οραματιστής Αξιών παλιών
που πέρασαν απ' το χρόνο τον αδυσώπητο και άφησαν πίσω μόνο του
το έρημο το Φιλότιμο.
Είναι καλύτερα στο έρεβος, στο σκότος να χαθεί μιας κι είναι Αλήθεια
πως σκότος δεν υπάρχει, αλλά μόνον ΄Ελλειψη από Φως..