Κόκκινο Γαρύφαλλο

Κόκκινο Γαρύφαλλο {στίχοι: Γιούλη Τσουρεκά}

..Τι κι αν φύγεις, κι αν χαθείς
μέσα στη βοή του μεγάλου πλήθους,
ακίνητη θα μείνω με δέος να κοιτώ
τη φιγούρα σου σαν όνειρο απάνεμο
παρμένο μέσα από τους μύθους..
..τους μύθους της προσδοκίας,
της προσέγγισης, της αδημονίας..

μιας συνάντησης τυχαίας..
παρορμητικής, μα και σπουδαίας..
..τόσο σπουδαίας και σημαδιακής..
που συμπτωματικά, στα χέρια μου
δεν κρατούσα τίποτα...
δεν κρατούσα τα χέρια σου...
δεν άγγιζα τα μαλλιά σου...
δεν έβλεπα τη μορφή σου ..καθόλου..
μήτε το χαμόγελό σου έβλεπα..
τίποτα πια δεν κρατούσα
στη μνήμη μου από Σένα..
Το Μόνο που ήρθε από Ψηλά..
αναπάντεχα, τόσο ξαφνικά
μέσα στ΄Απλωμένα χέρια μου..
..ήταν ένα ..Κόκκινο Γαρύφαλλο..
Στον Αέρα το έπιασα με δέος..
..σε Είδα.. με το βλέμμα μου,
σου έκανα μονάχα ένα νεύμα...
και στο Πρόσφερα...
Αυτό το Κόκκινο Γαρύφαλλο...
Είναι Μόνο για Σένα...