Φοβάμαι ..

Φοβάμαι... {Στίχοι : Γιούλη Τσουρεκά}

Φοβάμαι αγάπη μου .. του είπε ξάφνου..
τι φοβάσαι; ..Εκείνος ξαφνιασμένος 
γύρισε τον αριστερό του ώμο 
προς Εκείνη ..κι απορημένος
της απάντησε..
Γιατί αγάπη μου Φοβάσαι..;!
αφού είμαστε Μόνοι..!

Όχι αγαπημένε μου.. έτσι νομίζεις;!
δεν είμαστε μόνοι σ΄ αυτό το
Μεγάλο, Μάταιο Κόσμο..
Αν είμαστε Μόνοι οι Δυό μας
πως θα μπορούσαμε ν΄αγωνιζόμαστε
καθημερινά με τόσους πολλούς κι
αντάμα, με Κοινούς Στόχους κι Αγώνες;

Απλά, αγάπη μου, φοβάμαι τόσο πολύ,
προβληματίζομαι για ενώ παλεύουμε
για Ελευθερία και Δικαιοσύνη στο
Κόσμο, εμείς οι ίδιοι είμαστε
σκλαβωμένοι κι άδικοι ..
γιατί δεν μάθαμε να μιλάμε
μ΄όλους αυτούς που βίαια
κι ανελέητα μας "κλέβουν" τη Ζωή..
μας Κυβερνάνε... δίχως αιδώ..
δίχως προοπτική, δίχως Μέλλον..

Αγάπη μου, αποφασίζουν για Εμάς,
δίχως Εμάς .. για τα Παιδιά μας
φοβάμαι πιο πολύ Αγάπη μου..
για την Αγάπη τους και την
Αγάπη μας τη δυνατή κι ανιδιοτελή..
Φοβάμαι αγάπη μου πολύ...
για ένα λόγο ακόμη Καλέ μου,
Ακριβέ μου, Πολυαγαπημένε μου,
..Αγάπη μου Φοβάμαι..γιατί
Σ΄Αυτούς που μας πιέζουν,
μας εκφοβίζουν, μας αδικούν,
μας κάνουν πολλές φορές να κλαίμε,
μα ποτέ σχεδόν να χαμογελάμε,
δεν Μάθαμε Αγάπη μου
την Πλάτη να γυρνάμε κι
απλώς.. αδιάφορα Μαζί να Προχωράμε
και Ασφαλώς τους φόβους μας
Να "Πολεμάμε".. και
στο Τέλος να Νικάμε....