Φίλε.. ΄Ακου... {Γιούλη Τσουρεκά}

Φίλε.. ΄Ακου... {Γιούλη Τσουρεκά}

Φίλε ΄Ακου.. είναι σκληρά 
όλα όσα έχω να σου πω, 
όμως κι αν μεγαλώσαμε 
ας μάθουμε τουλάχιστον
πως πράγματι όποιος 
στ΄ αληθινά και μπέσα
μας νοιάζεται και μας αγαπά, 
μας λέει κι ότι συμβαίνει..
δίχως φιοριτούρες και φύκια
για μεταξωτές κορδέλες....
Φίλε.. άκου.. τη πετάξαμε
τη Ζωή Μας.. στο βόρβορο..
τη ρημάξαμε, την ξεπαστρέψαμε
στο ατάκα κι επιτόπου,
για ένα Τίποτα..
πόσο μάταιοι, πρόχειροι, επιπόλαιοι,
ματαιόδοξοι κι εγωιστές είμαστε
τελικά ρε φίλε μου;!
΄Ακου Φίλε...
δεν χωράει ο Νους μου,
γιατί τάχα δεν
μας άρεσε το "Τοπίο"
που είχαμε φτιάξει με
το μυαλό μας και το
ζούσαμε με τη Ψυχή μας...
έτσι θυμάμαι.. και θυμάμαι καλά..
Γεννηθήκαμε, σαν από ένα
Θαύμα στο απέραντο Σύμπαν
και μεγαλώσαμε μαζί,
στα ίδια χνάρια βαδίσαμε θαρρώ...
΄Ακου Φίλε ... Σε ρωτώ κι
απάντησε μου Τώρα..
Γιατί Σκορπίσαμε;
Γιατί Χαραμιστήκαμε;
Κι ύστερα Τι;!
΄Οταν καθίσαμε τάχα
σκεφτόμενοι να φτιάξουμε
τη ..ζωή μας απ΄την αρχή,
είδαμε πως είναι ανέφικτο,
γιατί η Ψυχή μας δεν διέθετε
τα Υλικά.. Δεν ήξερε να
φτιάξει το χαρμάνι... όχι,
μην Φεύγεις...
΄Ακου Φίλε.... δεν μπορούμε
να γίνουμε εργολάβοι στις ζωές μας
όταν δεν έχουμε ιδέα από Οικοδομές..
πες ..πες τι κάναμε...
σχέδια στον Αέρα κι ΄Ονειρα Κάναμε..
Μονάχα Αυτά Ρε Φίλε.. κι ήταν
΄Ομορφα δε λέω.. Ονειρικά...
Ταξιδεύαμε με το Νου Μας..
΄Ωρες ατέλειωτες και τα Λέγαμε
όλα οι δυό μας... όλα ρε Φίλε..
΄Ακου.. άκου Φίλε....
είμαστε κι δυό μας καλοί στη
διακόσμηση, αλλά μας
λείπει το .. Οικοδόμημα.. αλλά,
δεν βαριέσαι.........
΄Ακου Φίλε... είμαι καλά στη
συνείδησή μου, βαθιά μεσ΄στη
Ψυχή μου, γιατί τουλάχιστον
καταφέραμε να διασώσουμε
ένα πολύτιμο πράγμα...
Πολύ βαθιά, μέσα στη "τσέπη"
της καρδιάς μας, της ψυχής μας
ολάκερης, καταφέραμε και κρύψαμε
τα ναύλα των Ταξιδιών Μας και
των απραγματοποίητων, ατελέσφορων
Ονείρων μας... ρε φίλε....
Λίγο Το΄χεις;;!!