Κρίση Αξιών και Οικονομική Κρίση (απευθυνόμενος - θεατρικός λόγος)

Κρίση Αξιών και Οικονομική Κρίση (απευθυνόμενος - θεατρικός λόγος)

΄Ακου φίλε μου να δεις πως έχει η σημερινή σκληρή πραγματικότητα! ΄Ακου Να τρελαθείς, να σου φύγει ότι έχεις και δεν έχεις, ακόμη κι η μαγκιά!
Μα είναι δυνατόν, να ζούμε στο πετσί μας τουλάχιστον τα τέσσερα τελευταία χρόνια, όλα του Κόσμου τούτου τα παράλογα και να μην έχουμε σηκωθεί ακόμη από τους βρωμοκαναπέδες μας και να τους πλακώσουμε με τα τηγάνια στη σκατοκεφαλάρα τους;; Μα είναι κατάσταση αυτή που ζούμε ρε φίλε μου ή το θέατρο του παραλόγου σε όλο του το μεγαλείο; Παράδοξα όλα, τα πάντα, παράνομα, παράτυπα! Τι Κράτος ανάλγητο μου λες χρυσέ μου άνθρωπε;! εδώ μιλάμε για Εντατική και Κώμα! Αιώνιο εγκεφαλικό επισόδειο, που ούτε ζεις, ούτε πεθαίνεις για να ηρεμήσει η ψυχή σου που λέει ο λόγος, στον άλλο Κόσμο που θα πας κατά πως λένε κι οι στίχοι του Μουσικοσυνθέτη μας Μίκη Θεοδωράκη.
Και, δεν είναι τα φράγκα απλά ρε φίλε, όχι και το λέω μετά λόγου γνώσης και με το χέρι στη καρδιά. Δες τη νεολαία μας, τα νέα παιδιά φίλε μου... Προσωπικά, ντρέπομαι, κοκκινίζω ολόκληρη, ανάβω φωτιές για να κοιτάξω στα μάτια τα παιδιά μου, τα παιδιά όλου αυτού του κόσμου, που στο κάτω κάτω, πολλοί κάναμε το σκατό μας παξιμάδι που λέει ο λόγος για να τους δώσουμε πνευματική τροφή, όχι με το ζόρι, όχι αδελφέ μου να σε χαρώ, το "τράβαγε" αυτή η γενιά των ως τώρα περίπου στα 30 τους χρόνια... διαβαστερά τα πιο πολλά κι αυτά τα σκασμένα, για ένα καλύτερο αύριο που λέμε κι όχι μόνο για τα Πτυχία του Κάδρου πλέον... ούτε και του κάδρου, που να περισσέψει ευρώ να βάλεις πτυχίο σε κάδρο, είναι μία πολυτέλεια! Ακαδημαϊκές γνώσεις, μάλιστα φίλε μου, αφού θέλανε πολλά παιδιά, δεν ήταν μία ένεση, να πεις πως, τους την κάνεις με το ζόρι να περάσει, όπως μία ίωση ας πούμε!! Το ήθελαν και το απέδειξαν! ΄Εχω προσωπικά βιώματα κι αναφορές! Καταντράπηκα σου λέω φίλε, μου πέσανε τα μούτρα τρία πατώματα υπόγειο!! Άκου λοιπόν για να καταλάβεις πλήρως και αντικειμενικώς! Πέρυσι το καλοκαίρι, ταξίδεψα στο νησί της Πεταλούδας, στην Αστυπάλαια. Λόγω η οικονομική κρίση των μεγαλοκαπιτάλων, των φεουδαρχών, της τρόϊκας, του Δ.Ν.Τ., της ξενέρωτης Μέρκελ και της κοκκάλος κυρίας Λαγκάρντ, κι άλλων καλόπαιδων, καθότι, όλοι αυτοί, κατά τα λοιπά κύριοι και κυρίες "καθαρίζουν" 450 χιλιάρικα δολλάρια πράσινα λαχταριστά το χρόνο κι έτσι δεν χαμπαριάζουνε εμάς τους πληβείους που ζούμε με το ημερήσιο χαρτζιλίκι τους στην ουσία, δεν με έπαιρνε με τίποτα να νοικιάσω όχι δωμάτιο, ούτε καλύβα, οπότε, είπα κι αποφάσισα, Θάλασσα δεν χάνω με τίποτα, Κάμπινγκ κυρία μου και μία χαρά!! Στο κάμπινγκ στο Μαρμάρι ο μέσος όρος ηλικίας 28 χρονών παιδιά όλα με πτυχία, τα περισσότερα με δύο (2) μεταπτυχιακά, 3 ξένες γλώσσες, φιλοξενούσαν και φίλους τους από Ευρώπη ή Αμερική, έπαιζαν τρεις ξένες γλώσσες στα δάχτυλα, με μουσική παιδεία επίσης, κι όμως το παράδοξο, να είναι όλα τους σχεδόν, άνεργα, ή να υποαπασχολούνται ανασφάλιστα, όμως με εντυπωσίασε ότι, τα περισσότερα από αυτά τα εξαίρετα παιδιά έχουν αξίες, καλούς τρόπους συμπεριφοράς, διαπροσωπικών σχέσεων και επικοινωνίας, οι νέοι υποψήφιοι έλληνες μετανάστες μας.... Μελαγχόλησα και μελαγχολώ, αλλά δεν βγαίνει τίποτα έτσι.. Τίποτα.. Συνείδηση χρειάζεται φίλε μου, συλλογικότητα, αλληλεγγύη, κοινοί στόχοι, κινητοποίηση από όλους μας, ειδάλλως θα μας φάνε λάχανο.. Και εμάς τους μεγαλύτερους, που δουλεύουμε χρόνια τώρα μας πετάξανε ένα κόκκαλο να γλείφουμε, να παραμυθιαζόμαστε πως τάχα το πρόβλημα το έχει ο διπλανός μας κι όχι εμείς οι ίδιοι! Αμ, δεν είναι έτσι φίλε μου, για κοίτα γύρω σου και σκέψου... Ελλάδα χώρα του ευρωπαϊκού νότου και κουραφέξαλα και μας πουλάνε φούμαρα οι κυβερνώντες και φύκια για μεταξωτές κορδέλες... Ισοπεδώθηκαν όλα..μα όλα.. κανένας σεβασμός και στήριξη στην Παιδεία μας, στην Υγεία, στον Πολιτισμό και στις Τέχνες.. Ουδεμία Ευθύνη Φέρουν λοιπόν οι ιθύνοντες, οι χαρτογιακάδες που εφαρμόζουν νόμους για εμάς, χωρίς εμάς κι εκείνοι μένουν στο απυρόβλητο, αντί να είναι καθισμένοι στο σκαμνί.. λίαν επιεικώς!! Εδώ πριν λίγους μήνες, ελαφρά τη καρδία και πέρα βρέχει ειπώθηκε στους αδιόριστους Μουσικολόγους, .. : λυπόμαστε, αλλά είσαστε η τελευταία μας προτεραιότητα!! Να ζούσε ο ΄Ομηρος να τους πλάκωνε στο στίχο και να ‘ μουν από μία μεριά να έβλεπα τι θα καταλάβαιναν οι ανίδεοι!!
Κι ο Θεός Απόλλωνας με τη Λύρα του, ποιο μουσικό ρυθμό να έπαιζε αλήθεια σε αυτή την ξερή, σε ξύλινη γλώσσα απάντηση, από έναν υποτίθεται κρατικό υψηλόβαθμο λειτουργό, καρεκλοκένταυρο που καλοπληρώνεται και τα παιδιά μας να είναι μορφωμένοι - άνεργοι - πιθανόν υποψήφιοι μετανάστες! Όμως, όχι, δεν θα φύγουν τα Παιδιά μας, Εσείς βρε αρπαχτικά να φύγετε, να πάτε αλλού! Στη χώρα της δικής σας νοοτροπίας, διότι στη δική μας είσαστε ανεπιθύμητοι, περιττοί, αδηφάγοι, ανελέητοι, αναίσθητοι και, ναι, ρε φίλε να τους το δείξουμε επιτέλους, δεν τους γουστάρουμε, γιατί κατέστρεψαν τα ΄Ονειρά μας, όλων μας τα όνειρα και δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο να ζεις δίχως όνειρο, δίχως όραμα, δίχως μέλλον, αφού ούτε το Τώρα δεν μπορούμε να απολαύσουμε, πως και με τι μυαλό να σκεφτούμε το Αύριο;; Αυτά έχω να σου πω καλέ μου φίλε και νομίζω με καταλαβαίνεις πλήρως κατά μήκος και πλάτος και είμαστε συγχρονισμένοι στην ίδια συχνότητα καθότι όλοι μας παθόντες, μηδενός εξαιρουμένου!!

Εσένα και Εσάς Γουστάρω Φίλοι μου καλοί κι αγαπημένοι!! Γεια Χαρά μας με Αισιοδοξία, Ελπίδα, ΄Οραμα και Πείσμα!!!!

Αθήνα, 29 Μάρτη 2013

Γιούλη Τσουρεκά