Σκέφτηκα .. {Γιούλη Τσουρεκά}

Σκέφτηκα .. {Γιούλη Τσουρεκά}

Σκέφτηκα αλλοτινές εποχές, λόγια όμορφα απλών ανθρώπων,
μάζεψα όλα τα Φώτα της Γης σαν τους δαυλούς που
φωτίζουν τους σκοτεινούς, αδιέξοδους δρόμους..
έτσι απλά, για να γράψω μία μόνο λέξη.
Αγάπη.
Επειδή μ΄αρέσει τόσο αυτή η λέξη, είναι ζωγραφισμένη
μέσ΄στη ψυχή μου σαν ακριβό, χρωματιστό
έργο τέχνης.. θαρρείς.. Μεγαλείο.. Ζηλευτό.
Αγάπη.
Μ΄αρέσει τόσο αυτή η λέξη να τη λέω
στους ανθρώπους τους δικούς μου,
τους λατρεμένους της καρδιάς μου,
αλλά κι σ΄όσους δεν ξέρω καλά,
τους προσκάλεσα στη Σάλα της Καρδιάς μου,
για να θαυμάσουν τη λέξη Αγάπη.
Πολλοί άνθρωποι άγγιξαν αυτή την
αγαπημένη μου, ακριβή μου,
μαγική μου λέξη...
άλλοι την χάιδεψαν στοργικά,
άλλοι τη δέχθηκαν απλά,
άλλοι την χαστούκισαν βίαια..
άλλοι την γέμισαν σημάδια, δαχτυλιές,
Πληγώθηκε η λέξη ... πληγώθηκε η
Αγάπη .. αγάπη μου..
Λαβώθηκε με βέλος αιχμηρό..
σαν αυτά που βγάζει ο κυνηγός
απ΄τη φαρέτρα του κι απερίσκεπτα
κάποιες φορές δεν σημαδεύει σωστά και
τα τόξα πληγώνουν όποιον βρεθεί στο στόχο..
΄Ερημα όλα δίχως την λατρεμένη μου λέξη.
Αγάπη.
Σβήσαν τα Φώτα κι έμεινα Ολομόναχη
στο βαθύ σκοτάδι.
Η Αγάπη με περίμενε καρτερικά,
κάπου εκεί στο πλάι μου,
να της χαϊδέψω νωχελικά,
τα μακρυά της τα μαλλιά.
Αγάπη.. {Γ.Τ.}