Οπτασία .....{Γιούλη Τσουρεκά - 28/5/2013}

Οπτασία .....{Γιούλη Τσουρεκά - 28/5/2013}

Σαν Οπτασία εμφανίστηκε 
η Σιωπή πέρυσι σα σήμερα θυμάμαι..
Είχε χρώματα, αρώματα, αισθήματα 
πολλά πηγαία, ίσως αληθινά..
Οπτασία ασπρόμαυρη, κενή
άδεια ψυχή, χωρίς φωνή σήμερα..
Οπτασία δική μου άγνωστη
παλιακιά στο χρόνο και με Ψάχνω..
Φάλτσο η Πορεία Μου Φίλε..
ούτε καν΄οπτασία στο άπειρο..
Οπτασία μία κρύα νύχτα του Χειμώνα,
τότε που με φώναξες να΄ρθω μαζί σου.
Τότε που με άρπαξες στο άγνωστο,
τότε που τρόμαξα, στο ΄πα και
με χαστούκισες με τα πικρά σου
λόγια... Οπτασία μεσ΄ στη μελαγχολία
στο γκρίζο του Χειμώνα, να φοβάμαι,
να βλέπω πως σε χάνω κι όμως εσύ
να με λες ανασφαλή.. Τι παρωδία,
μία Οπτασία στην εξουσία σου μονάχα
επενδύεις κι όταν τα βρίσκεις δύσκολα,
όλα τα παραγράφεις και τα σβήνεις..
Οπτασία.. έχασα τη ρότα μου κι
επιμένεις στη βαθιά σιωπή σου,
δίχως αιδώ, δίχως κανέναν ενδοιασμό,
Οπτασία της αγάπης εξουσία,
χωρίς όρους και πυξίδα στο
δικό σου μεγαλειώδη πηγαιμό...
Οπτασία ο ουρανός μονάχος
δικός μου κι η γη και το χώμα
με περιμένουν σκόνη να γίνω..
Οπτασία αόρατη μέσα μου
υπάρχω κι αναρωτιέμαι,
πως να χαθώ;! {Γ.Τ.}