Σάββατο 1 Ιουνίου 2013

΄Ετσι Ξαφνικά .... {Γιούλη Τσουρεκά}



΄Ετσι Ξαφνικά .... {Γιούλη Τσουρεκά}

΄Ετσι ξαφνικά ήρθες και ζέστανες
τις σκοτεινές σπηλιές του πόθου μου..
έτσι ξαφνικά, μοναχά κοντά σου έμαθα
τη γλώσσα των πουλιών για να διαβάζω 
τις κρυφές σκέψεις μου..
Ακόμη, έτσι ξαφνικά, μικρές ώρες,
ξημέρωμα, μεσημέρι, απόγευμα, βράδυ,
χαράζω αμέτρητες φορές το όνομά σου
στο φλοιό του δέντρου της προσμονής μου..
΄Ετσι ξαφνικά έκαψα εκείνο το βράδυ του
Φλεβάρη ό,τι μου "στερούσε" η μυρωδιά
απ΄το άρωμά σου, στο καυτό μου σώμα,
στη φλογερή καρδιά μου, στη πονεμένη
ψυχή μου που αβάσταχτα πονούσε
από την έλλειψη, την προδοσία, την απουσία σου..
Σε περίμενα ώρες αλογάριαστες το ξέρεις καλά..
πονώντας, θρηνώντας, μία Ουτοπία της
ανύπαρκτης ΄Υπαρξης του "Είναι Σου",
γερμένη στο πιο αιχμηρό σπαθί της
λαβωμένης ψυχής μου....{Γ.Τ.}

Δεν υπάρχουν σχόλια: