..Δεν γίνεται μάτια μου να μην Ονειρευόμαστε.. δεν ζει κανένας δίχως όνειρα... κι ας μας προδίδουν πολλές φορές τα όνειρά μας.. κι ας μας παραπλανούν... πολλές φορές ακόμη και μας σκοτώνουν.. ίσια στη καρδιά μας στοχεύουν και περνάνε τη Ψυχή μας στην απέναντι όχθη.. Κουπί τραβάει ο Πλούτωνας ο θεός του κάτω Κόσμου.. Δεν υπάρχει σωτήρια έξοδος από τα όνειρα.. κι αν την βρεις φύλαξε την καλά... Σταμπάρισε Την!
Η ΄Εξοδος είναι η Ζωή Μας... Η Ζωή δίχως υποκρισία και ταπείνωση... Ειδάλλως, είναι σα να ζεις σε πάθος.. κάτι σαν τον τζόγο ας πούμε, που δεν μπορείς να ξεφύγεις.. ΄Οσο κι αν χάνεις, εκεί Εσύ μυαλό δεν βάζεις, πιότερο κολλάς σα τη μύγα στο ..μέλι... Παγίδα Φίλε μου.. Σαν τον ανεκπλήρωτο έρωτα που κι αν υπάρχει λάθος, όσο χάνεις ελπίδες, τόσο κολλάς!! Τελικά, έχει μία περίεργη διαστροφή, μία γλυκόξινη γεύση η αυτοκαταστροφή.. κι αν πέσεις σ΄αυτά τα σμιχτά δίχτυα της, την πάτησες Μεγάλε.. είσαι φυλακισμένος.. σαν θηρίο στο δόκανο.. Μένεις ακίνητος, ασάλευτος, φυλακισμένος στον εθισμό σου, ίσως και για πάντα. Κάτι σαν τα σκληρά ναρκωτικά, εθισμένος, εξαρτημένος.. Τελειώσαν τα ΄Ονειρα.. Ζήτω οι Εφιάλτες των Ριψοκίνδυνων..!! ΄Ονειρα απατηλά, σβησμένα, ξεθωριασμένα... κι εγώ πήγα στον Οφθαλμίατρο νομίζοντας πως, έπαθα αχρωματοψία από την εγκατάλειψη των Ονείρων Μου..! Καλό Μας Ξημέρωμα, Ελεύθεροι απ΄τα δεσμά των σκέψεων, των ανεκπλήρωτων ονείρων, ελεύθερη κι εγώ απ΄το "κλειστό κοράλλι" που με παρασύρει πότε στα βαθειά του Ωκεανού Μου και πότε με Ξεβράζει απότομα σε ΄Αγνωστες Ακτές της ανεξιχνίαστης ύπαρξης του Είναι Μου... γιατί απ΄το "Φαίνεστε" απέδρασα βίαια ..πέρυσι το Καλοκαίρι περπατώντας ολόγυρα το Νησί της Πεταλούδας, σέρνοντας τα γυμνά μου πόδια, ώσπου τα μάτωσα... {Γιούλη Τσουρεκά} ~ Κ α λ η ν ύ χ τ α Φ ε γ γ ά ρ ι Μ ο υ ..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου