Κυριακάτικο Παζλ {Γιούλη Τσουρεκά}
Στο γλυκοχάραμα της μέρας
το φως παιχνιδίζει
με τα χρώματα των
ματιών σου.
το φως παιχνιδίζει
με τα χρώματα των
ματιών σου.
Ονειρεύομαι πως
έφυγα από την
πολύβουη Πόλη.
έφυγα από την
πολύβουη Πόλη.
Ανηφορικός ο
Δρόμος, με
οδήγησαν τα
βαρειά βήματά μου,
στους πρόποδες
του ψηλού
χιονισμένου βουνού.
Δρόμος, με
οδήγησαν τα
βαρειά βήματά μου,
στους πρόποδες
του ψηλού
χιονισμένου βουνού.
Άφησα άδειο
μονάχο το παγκάκι
για να μην ξαποστάσω.
μονάχο το παγκάκι
για να μην ξαποστάσω.
Ακίνητη έμεινα
να συνθέτω
πλάνα στο Τοπίο.
να συνθέτω
πλάνα στο Τοπίο.
Προχώρησα πάλι,
ελπίζοντας
να σε συναντήσω.
ελπίζοντας
να σε συναντήσω.
Ευσεβείς πόθοι.
Μάταια Όνειρα.
Ελπίδα όμως
σε ένα μεγάλο
χωμάτινο κομμάτι
Γης,
δες την ομορφιά
των ξεπεταγμένων
αγριοκυκλάμινων.
Μάταια Όνειρα.
Ελπίδα όμως
σε ένα μεγάλο
χωμάτινο κομμάτι
Γης,
δες την ομορφιά
των ξεπεταγμένων
αγριοκυκλάμινων.
Ομορφιά ραγισμένη,
μεσ΄ στο στέρφο
ξεραμένο χώμα
χρώμα πνοής,
Ζωή χαρισμένη αζήτητη.
μεσ΄ στο στέρφο
ξεραμένο χώμα
χρώμα πνοής,
Ζωή χαρισμένη αζήτητη.
Σουρουπώνει η Κυριακή
κατηφορίζοντας στην
Αφετηρία μου,
άγνωστα χέρια
μ΄αγκαλιάζουν
με πορτοκαλί
γάντια απ΄
τη σκόνη των
ξεραμένων Φύλλων
στην Ατέλειωτη
Χειμερινή Πορεία
της Μοναξιάς. {Γιούλη Τσουρεκά}
κατηφορίζοντας στην
Αφετηρία μου,
άγνωστα χέρια
μ΄αγκαλιάζουν
με πορτοκαλί
γάντια απ΄
τη σκόνη των
ξεραμένων Φύλλων
στην Ατέλειωτη
Χειμερινή Πορεία
της Μοναξιάς. {Γιούλη Τσουρεκά}
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου