Πελαγίσια Αγάπη {Γιούλη Τσουρεκά}

Πελαγίσια Αγάπη {Γιούλη Τσουρεκά}

Τα χειμωνιάτικα απόβραδα,
δίπλα στο γαλάζιο σου
είναι τα πιο γλυκά.

Σαν παιχνιδίζουν
μυριάδες χρώματα
σαν σιγοτραγουδούν
στο βάθος του
Ορίζοντα τα
μοναχικά γλαροπούλια.
Περιπατητές κι ονειροπόλοι,
αφήνουν τα πατήματά τους
στην υγρή σου άμμο.

Θάλασσα μου ονειρεμένη,
πλανεύτρα κι αλήτισσα μου
σ΄ επιθύμησα
όπως τον Έρωτα μιας
αιώνιας έφηβης.

Αυτής της δικής μου
Ψυχής.
Πελαγίσια μου Αγάπη,
που να βρίσκεσαι τώρα;

Σ΄Αγαπάω κι όταν
σ' αποχωρίζομαι,
σαν φεύγεις, οι ανάσες σου
μένουν Εδώ, στην
ακροθαλασσιά
που σ΄αγναντεύω.

Οι θαλασσινές ανάσες σου,
μοσχοβολούν αλμύρα,
γίνονται η πνοή μου,
είσαι η Πνοή μου,
η Ζωή μου.

Σ΄Αγαπάω στην Απεραντοσύνη Σου.
Πόσο πολύ μου λείπεις Θαλασσινέ Μου. {Γιούλη Τσουρεκά}