Τρίτη 21 Ιουλίου 2015

Το Λουλούδι της Σιωπής. {Γιούλη Τσουρεκά}



Το Λουλούδι της Σιωπής. {Γιούλη Τσουρεκά}

Καρδιά μου Εσύ..
Με ρωτάς που να βρίσκομαι τώρα τάχα;! 
Περιφέρομαι στην έρημο της ταραγμένης ψυχής μου..
τριγυρνώ άσκοπα σε όλους τους μεγάλους Δρόμους της Πόλης μας..
΄Εφτασε η ώρα Λουλούδι μου..
Σιωπή μου γλυκιά..
σε λίγο νυχτώνει και φοβάμαι...
μου λείπει η συντροφιά σου
στο κλειστό σκοτεινό δωμάτιο
ε το φεγγίτη στο ταβάνι..
μου λείπει το άλικο κόκκινο
της ζακέτας που φοράς
στις απεργίες μας και η Κόκκινη Σημαία..
μου λείπουν οι πικροδάφνες
στους μεγάλους εθνικούς μας δρόμους..
μου λείπουν τα λουλούδια,
οι μενεξέδες και τα Κλειστά,
Φρέσκα Κόκκινα Τριαντάφυλλα..
Μου λείπει η φωνή μου,
σαν είμαι μόνη κι όμως μιλώ ακατάπαυστα..
Τώρα σιωπώ μέσα στη τόση φλυαρία
της μοναξιάς μου μακρυά σου...
Μου λείπουν όλοι οι αγαπημένοι φίλοι μου,
απ΄τα ξέγνοιαστα χρόνια τα εφηβικά..
Αυτά που μένουν ανεξίτηλα χαραγμένα
στη φορτωμένη πια μνήμη των χρόνων μας..
Μου λείπουν οι παππούδες, οι γιαγιάδες..
και οι Γονείς μου...
μου λείπουν τα Βλαστάρια μου..
μου λείπει η παλιά φοντανιέρα
με τα σοκολατάκια Τζοκόντα στο σαλόνι της μάνας μου..
Λουλούδι μου της Σιωπής,
μου λείπει το πράσινο κοτσάνι σου..
Μου λείπει η παλιά καρυδένια βιβλιοθήκη μου
με τα μαθητικά βιβλία, τα χαρτιά και
η μυρωδιά απ΄τα ξύλινα μολύβια μου..
Λουλούδι της Σιωπής μου,
μου λείπει το παραμύθι πως μια μέρα
θα βρίσκαμε μία ΄Οαση στην ΄Ερημο της Σιωπής μας,
να Είμαστε Μαζί....
Λουλούδι της Σιωπής μου..
πάντα φεύγω... Φεύγω, φεύγω, και
πάντα φτάνω εκεί ακριβώς απ' όπου έχω φύγει..
Μια ατέρμονη, αδιέξοδη φυγή.
Σαν λιποταξία.
Μακάρι να μπορούσα κάποτε να φύγω απ' τη φυγή μου.
Μα μου φαίνεται πως είναι πια αργά.
Σουρούπωσε...
Λουλούδι της Σιωπής Μου.. Σε Αγαπώ.. {Γιούλη Τσουρεκά}

Δεν υπάρχουν σχόλια: