Μυθιστόρημα  : Χωρίς Επιστροφή  - Γιούλη Τσουρεκά.


Προπολεμικά, ο πατέρας μου κάθε απόγευμα μετά σχολείο, που τότε τα μαθήματα στα σχολεία γίνονταν πρωί και απόγευμα, έτρωγε ό,τι είχε ετοιμάσει αποβραδύς η γιαγιά μου, δεν διάβαζε διότι η προτεραιότητά του, ήταν να πάρει το κασελάκι με τους απλούς ξηρούς καρπούς και τα καραμελώνια της εποχής εκείνης. Συνήθως πέρα από ότι πουλούσε στη διάρκεια της διαδρομής του, πήγαινε σε κινηματογράφους, θέατρα στο κέντρο της Αθήνας καθώς και στο Θέατρο Σκιών στου Σπαθάρη στην Πλάκα, εκεί δίπλα από το φανάρι του Διογένη που έκανε παραστάσεις ο αείμνηστος γνωστός Καραγκιοζοπαίχτης. Από τη μικρή του ηλικία, λόγω της ενασχόλησής του με το κασελάκι του πηγαίνοντας καθημερινά στα ψυχαγωγικά στέκια της Αθήνας, αγάπησε πολύ τον κινηματογράφο και πάρα πολύ το θέατρο. Όσο δε για τον Καραγκιόζη μιμούνταν όλες τις φωνές των ηρώων του Καραγκιόζη. Όταν ήμουν μικρή ακόμη στο σπίτι μας στη Πλάκα στην οδό Τριπόδων, θυμάμαι που τις Κυριακές τέντωνε στην αυλή του σπιτιού ένα μεγάλο άσπρο σεντόνι. Είχε κατασκευάσει φιγούρες του Καραγκιόζη και μαζευόμασταν όλα τα πιτσιρίκια της γειτονιάς και μας διασκέδαζε απίστευτα με τις παραστάσεις του καθότι έβαζε ή άλλαζε και λόγια με δικά του από διάφορα έργα, ή αυτοσχεδίαζε.
Ποτέ μου δεν ξεχνάω αυτές τις όμορφες Κυριακές. Τις περίμενα πως και τι, διότι όλη την υπόλοιπη εβδομάδα, εργαζόταν στο καφενείο ως αργά το βράδυ.

Συνεχίζεται........................