Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2012

Κόκκινο Κατάρτι...


Κόκκινο Κατάρτι... {Γιούλη Τσουρεκά}

Σαν αλλοπαρμένη μάγισσα του δάσους..
σαν νεράϊδα ..
σαν κόρη του γιαλού..
σαν ξωτικό σ΄απόκρημνο βουνό..
φόρεσα το Κόκκινο Φουστάνι μου..
σαν αερικό..
κι ήρθα Κοντά σου Μάγε μου γιαλέ ..
ήρθα κοντά σου Θάλασσά μου
αγαπημένη ζωή του Πλανήτη μου..

Απέραντε Αγαπημένε Ωκεανέ μου..
ήρθα σε μια άκρη σου..
στάθηκα στις μύτες τον νυχιών μου
σε μια πέτρα..
Με συνεπήρες, Κόκκινο Κατάρτι μου..
σαν στην ακτή του Ωκεανού μου
αγκυροβόλισες...

Κόκκινο Κατάρτι ..
της Καρδιάς μου Αντάρτη..
Καράβι μου απέραντο, αγαπημένο,
αδιάβατο ..
΄Ελα πλησιάσε με σε περιμένω
στ΄αγκυροβόλι .. δέσε τον Κάβο..
είμαι πια Μόνη..
σε μια πετρούλα του Ωκεανού μου..
σε καρτερώ στην άκρη της λατρεμένης μου
γαλάζιας θάλασσας για ν΄αγκυροβολίσεις,
όχι αλλού, μα στη Καρδιά μου μόνο..

Κόκκινο Κατάρτι της ψυχής μου
Αντάρτη.. δες με .. καμάρωσέ με..
με Κόκκινο Φουστάνι της Φωτιάς
σε περιμένω ...
και ξυπόλητη δεν ακουμπούν
τα πόδια μου στο βράχο..
στον Αέρα στέκομαι για σένα
Κόκκινο Κατάρτι μου..

Κόκκινο Κατάρτι της Ζωής μου
Αντάρτη ..σαν θα πλησιάσεις
κάβο για να δέσεις..
θα σε αγκαλιάσω.. τα κόκκινα πανιά
παντιέρα μου θα κάνω...
τα μαλλιά θα δέσω με κόκκινη κορδέλα..
της Καρδιάς το μπούσουλα,
χάνω εντελώς για σένα..

Κόκκινο Κατάρτι.. χρόνια περιμένω
στην ίδια ετούτη άκρη ..
το κόκκινο το φόρεμα να σκίσω..
για να Ταΐσω τη Δίψα
του Μεγάλου Ωκεανού μου..
Με την Κόκκινη Καρδιά και
Τη Ματωμένη Αγάπη..

Δεν υπάρχουν σχόλια: